Teknolojik gelişmelerle birlikte çevrimiçi psikolojik danışma hizmetlerinin yaygınlaşmaya başladığı görülmektedir. Bu araştırmanın amacı insanların yüz yüze ve çevrimiçi psikolojik danışmanlığa yönelik sahip oldukları bilgileri tespit etmek ve yüz yüze ve çevrimiçi psikolojik danışmanlık hizmeti arasındaki tercihlerinin hangi yönde olduğunu belirlemektir. Nitel bir araştırma modeli olan durum çalışmasının kullanıldığı bu araştırmanın çalışma grubunu yaşları 17-49 arasında değişen ve farklı meslek gruplarına ait (asker, güvenlik görevlisi, sekreter, şoför, memur, temizlik görevlisi, ev hanımı, lise-üniversite öğrencisi ve akademisyen) 25 katılımcı oluşturmaktadır. Katılımcıların 4’ü yüz yüze psikolojik danışma hizmeti alırken, 21 katılımcı ise yüz yüze psikolojik danışma hizmeti almamış, ayrıca katılımcıların hiçbiri çevrimiçi psikolojik danışma hizmetinden yararlanmamıştır. Katılımcıların çevrimiçi psikolojik danışma hizmetine ayırmak istedikleri zamanın yüz yüze psikolojik danışma hizmetine ayırmak istedikleri zamandan daha fazla olduğu görülmektedir. Çevrimiçi psikolojik danışma hizmeti almak isteyen 17 katılımcının en çok tercih ettikleri yöntemin video konferansı ve chat olduğu görülmektedir. Son olarak katılımcıların çoğunun etkili olma ve jest ve mimik gibi sözel olmayan tepkilerin varlığından dolayı yüz yüze psikolojik danışma hizmetini tercih ettiği veaz bir kısmının ise anonimlik ve ulaşılabilir olma özelliklerinden dolayı çevrimiçi psikolojik danışma hizmetini tercih ettikleri görülmektedir. Sonuçlar genel olarak incelendiğinde bireylerin çevrimiçi psikolojik danışma alma konusunda istekli oldukları, ekonomik yönden ve ulaşım açısından çevrimiçi psikolojik danışmayı daha kullanılabilir buldukları ifade edilebilir.

With advancements in technology, proliferation of online counseling services has recently become observable. The purpose of the current study was to reveal what people know about face-to-face and online counseling and to determine the direction of their preferences for both. The participants of the current study, which is of a qualitative case study, were 25 people, ranging in age from 17 to 49, of different professions (soldiers, security officers, secretaries, drivers, officers, housekeepers, housewives, high school-university students and academicians). While 4 of the participants reported experiencing face-to-face counseling services, 21 participants did not report receiving one. Besides, none of the participants reported receiving online counseling services. The time that the participants want to allocate for online counseling services was found to be more than the time that they want to allocate for face-to-face counseling. The top two methods that 17 participants preferred, being of the opinion that they would have a warm ambiance while receiving counseling, were video conference (7), and chatting (5). Finally, it was also observed that most of the participants (20) preferred face-to-face counseling services due to the existence of active participation and non-verbal reactions such as gestures and facial expressions, and very few of them (5) preferred online counseling services because of anonymity and availability. Results in general showed that individuals were eager to receive online counseling and find it more useful in terms of finance and availability