Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar; 2020;12(Ek 1):195-203
Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunda Öfke ve Anksiyete Düzeylerinin Metilfenidat Tedavisiyle İlişkisi
H Ünver, NP Fiş
Marmara Üniversitesi, İstanbul
Bu çalışmada dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanılı çocuk ve ergen hastalarda öfke ve anksiyete düzeylerinin
metilfenidat tedavisi öncesi ve sonrası karşılaştırılması ve öfke düzeylerinin anksiyete düzeyleri ile ilişkisinin incelenmesi
amaçlanmıştır. Çalışmanın örneklemini çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine ardışık başvuran ve D ilk kez
DEHB tanısı konulup uzun etkili osmotik salınımlı (OROS) metilfenidat başlanması planlanan hastalar oluşturmuştur. Hastalara
tedavi öncesi ve 3 aylık tedavi sonrası Sürekli Öfke Düzeyi ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği ile Çocuklar için Durumluk-Sürekli Kaygı
Envanteri uygulanmıştır. Hastalık şiddeti Klinik Global İzlem Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Çalışmaya katılan 30 hastanın yaş
ortalaması 12,23±1,59 yıl olup, metilfenidat tedavisinin doz ortalaması 36±12,28 mg/gün olmuştur. Üçaylık tedavi sonrasında sürekli anksiyete düzeyinde ve hastalık şiddetinde istatistiksel olarak anlamlı azalma gözlenmiştir. Tedavi öncesinde ve
sonrasında durumluk anksiyete düzeyi ile öfkeyi kontrol etme arasında negatif yönde anlamlı ilişki saptanmıştır. Bu çalışmada
elde edilen sonuçlar DEHB tanılı hastaların öfke düzeylerinin ve öfke ifade tarzlarının metilfenidat tedavisi ile değişmediğini,
ancak bu hastalarda durumluk anksiyete düzeyi yüksekse öfkeyi kontrol etmelerinin zorlaşabileceğini düşündürmüştür. DEHB’li
hastalarda öfke düzeyine etki edebilecek diğer faktörlerin saptanmaya çalışılmasının, anksiyete düzeylerinin ele alınmasının ve
öfkeye yönelik ilaç dışı diğer tedavi yaklaşımlarının uygulanmasının önemli olacağı da düşünülmektedir
Relationship of Anger and Anxiety Levels with Methylphenidate Treatment in Attention Deficit Hyperactivity Disorder
The aim of this study was to compare anger and anxiety levels in children and adolescents with attention deficit hyperactivity
disorder (ADHD) before and after methylphenidate treatment and investigate the relation of anger levels with anxiety levels of
participants. The study sample consisted of patients who were admitted to the child and adolescent psychiatry outpatient clinic
consecutively, diagnosed with ADHD for the first time and planned for prescription of long-acting osmotic release (OROS)
methylphenidate. Trait Anger and Anger Expression Style Scale and State-Trait Anxiety Inventory for Children were applied to
patients before the treatment and 3-months after the treatment. Disease severity was evaluated by using the Clinical Global
Impression Scale. The average age of 30 patients in the study was 12.23 ± 1.59 years, and the mean dose of methylphenidate
treatment was 36 ± 12.28 mg/day. Levels of trait anxiety and disease severity was significantly decreased in the posttreatment evaluation. There was a negative correlation between state anxiety level and anger control in both pre-treatment
and post-treatment evaluation. The results of this study showed that trait anger levels and anger expression styles of patients
with ADHD did not improve with methylphenidate treatment, but it may be difficult for them to control their anger if state
anxiety level is high. It may be assumed that identification of other factors that may affect the anger levels in ADHD patients,
addressing their anxiety levels, and implementing other non-drug treatment approaches for anger are important.