Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi; 2020;27(2):75-84
Çocukluk Çağı Travması ile Bozulmuş Yeme Tutumları İlişkisinde Ebeveyne Bağlanmanın Düzenleyici Rolünün İncelenmesi
P Tunç
İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul
Amaç: Çocukluk çağı travma ve ebeveyne bağlanma tarzları bozulmuş yeme tutumlarında spesifik olmayan bir risk faktörü olarak kabul
edilmektedir. Bununla birlikte, bozulmuş yeme tutumlarını belirlemede çocukluk çağı ihmal ve istismarı ve ebeveyne bağlanma tarzlarının
etkileşimleri tam olarak anlaşılmamıştır. Bu çalışmada, çocukluk çağı travmaları ve bozulmuş yeme tutumları arasındaki ilişkide ebeveynden
algılanan bağlanma tarzlarının düzenleyici etkisinin araştırıldığı hipotetik bir model test edilmiştir.
Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel araştırmanın verileri üniversite öğrencileri örnekleminde (n=1,100) Çocukluk Çağı Ruhsal Travma ölçeği,
Yeme Tutumu ölçeği ve Ebeveyne Bağlanma ölçeği aracılığı ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde korelasyon ve regresyon analizleri
uygulanmıştır.
Bulgular: Analiz sonuçları çocukluk çağı travmasının yeme bozukluğu semptomlarını doğrudan etkilediğini göstermiştir. Ayrıca, yeme
tutumu ile duygusal ihmal, duygusal istismar, fiziksel istismar ve cinsel istismar arasındaki ilişkide anneden algılanan ilgi/kontrol boyutunun
düzenleyici etkisinin olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Klinisyenler, yeme davranışındaki bozulmayı, çocukluk çağı travması ve ebeveyne bağlanma güvensizliği olarak değerlendirebilir.
Bulgular ile bağlantılı olarak bozulmuş yeme tutumlarında, psikoterapide kurulan terapotik ilişki ile kapsamında psikoterapistin ilgi ve kontrol
davranışının travmayı iyileştirici gücü önemli hale gelmektedir.
An Investigation of the Moderator Role of Parental Bonding in the Relationship between Childhood Trauma and Impaired Eating Attitudes
Objectives: Childhood trauma and parental bonding are accepted as non-specific risk factors in eating disorders. However, the interaction of
childhood neglect and abuse during childhood; and parental bonding are not yet fully understood. This study tested the hypothetical model in
which the parental bonding moderate the relationship between childhood traumas and eating disorder psychopathology.
Materials and Methods: The data was collected from a sample group of university students (n=1.100) using the Childhood Trauma scale,
the Parental Bonding scale, Eating Attitudes scale and Demographic Information form. Correlation and regression analyzes were used to
evaluate the data.
Results: The results of the analysis demonstrated that the childhood trauma directly affects eating disorders symptoms. Also, it was
determined that the amount of perceived attention/control from mother has a regulatory effect on the relationship between eating attitudes;
and physical, sexual, emotional abuse and neglect.
Conclusion: Clinicians may evaluate deterioration in eating attitudes as childhood trauma and parental bonding. Findings demonstrate the
importance of the curative effect of therapists’ attention and control behavior.