Bilişsel gelişim açısından sosyal etkileşimin önemi kaçınılmazdır. Sosyal etkileşimin en etkili olduğu noktalardan birisi ise zihin teorisinin gelişimidir. İnsan gelişimine etki eden mekanizmaları anlayabilmek için ise atipik yaşam deneyimlerine maruz kalan kişilerin gelişimini incelemek çevrenin insan gelişimine nasıl etki ettiğini anlamamıza olanak vermektedir. Literatürde, çevresel uyaran yoksunluğuna erken dönemde maruz kalmış bir çocuğun bilişsel gelişimini olumsuz etkilediğine dair birçok bulgu bulunmaktadır. Örneğin, kurumlarda büyüyen çocuklar mutlaka travmatik bir yaşantıya maruz kalmaktadır. Bundan dolayı, çocukların zihin teorisi gelişiminin temelini oluşturan zeka ve dil gelişiminde gecikmeler meydana gelebilmektedir. Dezavantajlı koşullara çok küçük yaşta ve uzun süreli maruz kalan kişilerde fizyolojik, bilişsel ve davranışsal açıdan problemler ortaya çıkabilmektedir. Bu kişilerin ileriki yaşamlarında optimal bir gelişim düzeyine gelme ihtimali ise oldukça düşüktür. Dezavantajlı çocukların uygulanan müdahale programları aracılığıyla tipik gelişim gösteren akranlarını yakalaması amaçlanır. Bu derlemede sosyoekonomik düzeyi düşük olan, kurumlarda ya da koruyucu aileyle büyüyen ya da evlat edinilmiş çocukların zihin teorisi gelişimi üzerine durulmuş ve sonuçları tartışılmıştır.

The importance of social interaction is inevitable in terms of cognitive development. One of the most effective points of social interaction is the development of the theory of mind. Studying the development of people who are exposed to atypical life experiences to understand the mechanisms that affect human development allows us to understand how the environment affects human development. There are many findings in the literature suggesting that a child who was exposed to environmental deprivation adversely affects cognitive development. For example, children growing up in institutions are definitely exposed to a traumatic experience. For this reason, there are delays in the development of intelligence and language, which are the basis of the development of children’s theory of mind. Physiological, cognitive and behavioral problems occur in people who are exposed to disadvantageous conditions at very young ages and long term. These problems have a very low chance of reaching an optimal level in their later life. Disadvantaged children are intended to catch up with their peers showing typical development by applying intervention programs. This review focuses on the theory of mind development of children with low socioeconomic level, growing up in institutions or foster families or adopted children and the results are discussed.