Amaç: Bu araştırmada intihar girişimi olan ve olmayan Majör Depresif Bozukluk (MDB) tanılı ergenler karşılaştırılarak, sosyodemografik, klinik ve nöropsikolojik değişkenlerin intihar girişimiyle ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya intihar girişimi olan ve olmayan MDB’li 30’ar ergen dahil edilmiştir. Katılımcılara Sosyodemografik ve Klinik Veri Formu, Okul Çağı Çocukları İçin Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Şekli, Çocuklar için Depresyon Ölçeği, Beck Umutsuzluk Ölçeği, Barratt Dürtüsellik Ölçeği ve nöropsikolojik testler (Yap/yapma testi, stroop testi, Wisconsin Kart Eşleme testi) uygulanmıştır. Bulgular: İntihar girişimi olan depresyonlu ergenlerde, intihar girişimi olmayan ergenlere göre; BIS’de saptanan motor ve toplam dürtüselliğin, motor yanıt inhibisyonunu ölçen yap/yapma (Go/noGo) testinde komisyon hatası sayısının, interferans inhibisyonunu ölçen stroop testi 5. bölüm süresi ile hata sayısının ve bilişsel esnekliği ölçen Wisconsin Kart Eşleme (WKET) testinde perseverasyon ile ilişkili puanların daha yüksek olduğu saptanmıştır. Lojistik regresyon analizi sonucunda ailede intihar girişimi olması (OR: 5,87), komisyon hatası sayısı (OR: 1,37), perseveratif hata sayısı (OR: 1,09) ve BIS toplam puanı (OR: 1,05) modelde kalmıştır. Sonuç: Çalışmanın sonuçları depresyonlu ergenlerde intihar girişimini öngören en önemli faktörün ailede intihar girişimi öyküsü olduğunu göstermiştir. İntihar girişimini öngören diğer faktörlerin yürütücü işlev bozulmaları ve dürtüsellik düzeyi olduğu gözlenmiştir.

Amaç: Bu arastirmada intihar girisimi olan ve olmayan Majör Depresif Bozukluk (MDB) tanili ergenler karsilastirilarak, sosyodemografik, klinik ve nöropsikolojik degiskenlerin intihar girisimiyle iliskisinin degerlendirilmesi amaçlanmistir. Yöntem: Çalismaya intihar girisimi olan ve olmayan MDB’li 30’ar ergen dahil edilmistir. Katilimcilara Sosyodemografik ve Klinik Veri Formu, Okul Çagi Çocuklari Için Duygulanim Bozukluklari ve Sizofreni Görüsme Çizelgesi-Simdi ve Yasam Boyu Sekli, Çocuklar için Depresyon Ölçegi, Beck Umutsuzluk Ölçegi, Barratt Dürtüsellik Ölçegi ve nöropsikolojik testler (Yap/yapma testi, stroop testi, Wisconsin Kart Esleme testi) uygulanmistir. Bulgular: Intihar girisimi olan depresyonlu ergenlerde, intihar girisimi olmayan ergenlere göre; BIS’de saptanan motor ve toplam dürtüselligin, motor yanit inhibisyonunu ölçen yap/yapma (Go/noGo) testinde komisyon hatasi sayisinin, interferans inhibisyonunu ölçen stroop testi 5. bölüm süresi ile hata sayisinin ve bilissel esnekligi ölçen Wisconsin Kart Esleme (WKET) testinde perseverasyon ile iliskili puanlarin daha yüksek oldugu saptanmistir. Lojistik regresyon analizi sonucunda ailede intihar girisimi olmasi (OR: 5,87), komisyon hatasi sayisi (OR: 1,37), perseveratif hata sayisi (OR: 1,09) ve BIS toplam puani (OR: 1,05) modelde kalmistir. Sonuç: Çalismanin sonuçlari depresyonlu ergenlerde intihar girisimini öngören en önemli faktörün ailede intihar girisimi öyküsü oldugunu göstermistir. Intihar girisimini öngören diger faktörlerin yürütücü islev bozulmalari ve dürtüsellik düzeyi oldugu gözlenmistir.