Bipolar bozukluk ve borderline kişilik bozukluğu tanıları birbirini dışlayan tanı kategorileri değildir. Borderline kişilik bozukluğu bipolar bozuklukla en sık birlikteliği olan ikinci eksen tanısıdır. Borderline kişilik bozukluğunun varlığında bipolar bozukluk tanısı sıklıkla başka türlü adlandırılamayan (BTA) şeklinde kodlanmaktadır. Biri, diğerinin bulunma riskini artırır, klinik gidişi kötüleştirir. Her ikisi birlikte bulunduğunda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu ve madde kullanım bozukluğu riski artar. Bu noktada borderline kişilik bozukluğu bipolar bozukluk spektrumundan bağımsız düşünülemeyeceği gibi, bipolar bozuklukta borderline örgütlenmenin olup olmadığı mutlaka gözden geçirilmelidir. Kişilerarası ilişkilerde manipulatif davranışlar gibi, borderline kişilik bozukluğu ile karışabilen semptomların, bipolar bozuklukta bekleneceği gibi sadece duygudurum epizodu sırasında ortaya çıkıp çıkmadığı ya da borderline kişilik bozukluğunda olduğu gibi daha yaygın ve sürekli olup olmadığı değerlendirilmelidir. Erken başlangıç, iritabilite ile giden süreğen sorunlar, kararsız ve yoğun kişilerarası ilişki sorunları, kararsız bir kendilik imajı, paranoya, dürtüsellik ve tekrarlayan intihar davranışı duygudurum epizodunun dışına taşıyorsa bor- derline kişilik bozukluğu olarak düşünülmelidir. Ayrımı güç olgularda hiyerarşik olarak öncelikle bipolar bozukluğun tedavisinin planlanması ve uygulanması uygun olacaktır. Borderline kişilik bozukluğu tanılı olgularda diyalektik davranışçı terapi etkin bir seçenek olarak varlığını sürdürürken, güncel çalışmalar psikoeğitimin en az bipolar bozukluktaki kadar etkili ve gerekli olduğuna dikkat çekmektedir.

Bipolar disorder and borderline personality disorder are not diagnostic categories excluding each other. Borderline personality disorder is the most common comorbidity of bipolar disorder among personality disorders. In the presence of borderline personality disorder, the diagnosis of bipolar disorder is often coded as not otherwise specified (NOS). One increases the risk of the other, the clinical course worsens. When both are present, development of the risk of attention deficit and hyperactivity disorder and substance use disorder increases. At this point, borderline personality disorder cannot be considered independent of the spectrum of bipolar disorder and it should be reviewed whether there is a borderline organization in bipolar disorder. Assessing whether borderline personality disorder–like symptoms resolve can help determine whether such phenomena were merely related to mood episodes, as in bipolar disorders, or are pervasive, as in borderline personality disorder like interpersonal maneuvers. Early onset, chronic problems with symptoms of irritability, unstable intense interpersonal relationships, unstable self-image, paranoia, impulsivity, and recurrent suisidal behaviors that are not all confined to mood episodes are suggestive of borderline personality disorder. It will be appropriate to plan the treatment of bipolar disorder as a hierarchical treatment in differentiated difficult cases. While dialectical behavior therapy is an effective option in patients with borderline personality disorder, current studies point out that psychoeducation is as effective and necessary as in bipolar disorder.