Ruhsal travma ile ilişkili bozuklukların hem klinik tanımlamalarında hem de tedavilerinde nörobiyolojik bilgilerin etkisi sanılandan daha fazladır. Şiddeti ve süresi değişken olsa da travma, yaşamın en az bir döneminde karşılaşılan, yaşamı etkileyen ve değiştiren, bazen ciddi ruhsal tepkilere neden olan bir gerçektir. İnsan ve diğer canlılar travmatik olaylara sadece yaşantısal olarak değil nöroevrimsel olarak da aşinadırlar. Emosyonel sistemlerin önemli bir kısmı travmatik olayları yönetmekle görevlidir. Travma sonrası ortaya çıkan belirtiler de yaşamı tehdit eden olayın tekrar yaşanmasını engelleyici tutum ve davranışları içerirler. Travma sonrası tepkiler olağandışı bir olaya verilen olağan tepkiler olsa da bazen tepkinin kronik hal alması, işlevselliği bozması ve ruhsal ıstırabı arttırması terapötik bir müdahaleyi zorunlu kılar. Yapılacak tıbbi müdahalenin zihindeki nörobiyolojik değişikliklerin bilinerek yapılması, değişen işlevlerin nasıl bir seyir izlediğinin bilinmesi tedaviyi verimli kılacağı gibi tedaviye bağlı olumsuz sonuçları da azaltacaktır. Travmatik bir olayın belleğe kaydı olağan bir yaşantının kaydından farklıdır. Travma sonrası ortaya çıkan ruhsal belirtilerin bir kısmı bu durum ile ilgilidir. Yaşantı sadece farklı kaydedilmez beraberinde nöroendokrin ve otonom sinir sistemini de etkileyecek değişikliklere neden olur. Stres reaksiyonu zihinsel olduğu kadar bedeni de etkiler. Travmatik yaşantılar sonrasındaki ruhsal tedaviler, travmatik olay ve sonrasındaki değişkenler ile zihinde meydana gelen nörobiyolojik değişiklikleri geri döndürmeyi ve yaşamla uyumlu hale getirmeyi hedefler. Güvenli ortam sağlanarak belirsizliğin giderilmesi, olağan şekilde işlenemeyen travmatik anıların terapötik ortamda ele alınması, bedensel ve zihinsel stabilizasyonun sağlanması ve bir iyileşme belirtisi olarak travmatik olayın öyküleşmesinin gözlenmesi nörobiyolojik kavramsallaştırma ile klinik uygulama tekniklerinin sinerjisini göstermektedir

The effects of neurobiological information on both clinical description and treatment of trauma-related disorders is greater than expected. Even though the severity and durations may vary, trauma is a reality that one is exposed to at least once in their life which affects and changes life and sometimes causes serious psychological reactions. Living creatures are familiar with traumatic events not only experientially but also neuroevolutionary. Emotional systems have important roles in trauma responses. Post-traumatic symptoms also include attitudes and behaviors that prevent the recurrence of life-threatening traumatic events. Although post-traumatic reactions are the normal responses given to an unusual event, sometimes the reactions become chronic, disrupt functionality and increase psychological distress, necessitating a therapeutic intervention. Knowing the neurobiological changes with trauma and treatment in the mind will make the treatment more efficient and decrease the negative consequences related to treatment. The recording of a traumatic event in mind is different from the recording of a normal life event. Some of the psychological symptoms that occur after the trauma are related to this condition. The experience is not only recorded differently, but also causes changes that affect the neuroendocrine and autonomic nervous system. Stress reaction affects the body as well as mind. Moreover, the increase in uncertainty towards the future in the traumatic event further increases the impact. Psychological treatments after traumatic experiences aim to restore the neurobiological changes that occur in the mind with the traumatic event and the subsequent variables, and to align them with life. The elimination of uncertainty by providing a safe environment, processing of traumatic memories in the therapeutic environment, physical and mental stabilization and forming the narrative of traumatic event as a sign of recovery indicates the synergy of neurobiological conceptualization and clinical application techniques.