Depresyon ataklarla ilerleyen ve birbirinden farklı belirti kümelerinin görüldüğü, kronik bir hastalıktır. Nörobiyolojisine dair çalışma sayısı çok fazla olmakla birlikte, bu faktörlerin klinik anlamı konusunda netlik halen bulunmamaktadır. Depresyon bugünkü haliyle farklı sistemlerin devreye girdiği bir multisistem hastalığı olarak görülebilir. En eski çalışmalar depresyonda monoamin hipotezi üzerinde durmuştur. Süreç içinde, görüntüleme teknolojilerindeki gelişmelerle beraber depresyon oluşumunda beyinde meydana gelen yapısal ve işlevsel değişiklikler ve depresyonun beyindeki vasküler değişikliklerle ilişkisi ortaya konmuştur. Genetik alanındaki gelişmelerle birlikte bugün 100’e yakın varyantın depresyonla olan ilişkisi, onlarca fonksiyonel varyantınsa hangi yolakla depresyona neden olduğu gösterilmiştir. Tüm bu birikime rağmen, bugün halen depresyon tanısı ya da tedavisini öngörmek için kullanabileceğimiz duyarlı ve özgül bir biyobelirteç bulunmamaktadır ancak tüm bu değişikliklerin ne anlama geldiğine dair çalışmalar tüm hızıyla devam etmektedir.

Depression is a chronic disorder that is presented with episodes consisted of several symptoms. Even though there are several studies exploring the neurobiology of depression, clinical importance of such findings remains unknown. Depression may be considered as a multisystem disorder. First studies proposed the monoamine hypothesis of depression. Structural and functional changes of the brain and association with vascular changes in depression were shown with the advances in imaging technologies. Further developments in genetics made it possible to find more than 100 variants related to depression and also some functional variants related to depression. However, there is still no single biomarker that can be used to predict depression or the treatment response in depression. Nevertheless, there are ongoing studies focusing on the meaning of the current findings in depression.