Bu çalışmada ortaöğretim öğrencilerinin mutluluk düzeyleri ile dijital oyun bağımlılık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi ve cinsiyete göre dijital oyun bağımlılığı düzeylerinde farklılaşma durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Erzurum il merkezinde 9, 10, 11 ve 12. sınıflarda öğrenim görmekte olan 446 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin cinsiyetlerine göre dağılımları incelendiğinde, % 53,8’inin erkek (n=240), % 46,2’sinin (n=206) kız olduğu görülmektedir. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Mutluluk Ölçeği ve Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği kullanılmıştır. Ortaöğretim öğrencilerinin mutluluk puanları ile dijital oyun bağımlılık düzeyleri arasındaki ilişki Pearson korelasyon analiz yöntemiyle saptanmıştır. Ayrıca mutluluk puanlarının dijital oyun bağımlılığı üzerindeki yordayıcı ilişkisi ise basit doğrusal regresyon analizi ile test edilmiştir. Öğrencilerin dijital oyun bağımlılık düzeylerinin cinsiyete göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini saplamak için Bağımsız Gruplar İçin t-testi analizi yönteminden faydalanılmıştır. Bu analizleri gerçekleştirmek için SPSS-22 istatistik analiz programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin mutluluk düzeyleri ile dijital oyun bağımlılıkları arasında düşük düzeyde ve negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Yapılan basit doğrusal regresyon analizi sonuçlarına göre, mutluluk düzeyi puanlarının dijital oyun bağımlılık düzeylerini anlamlı olarak yordadığı ortaya çıkmıştır. Öğrencilerin cinsiyetlerine göre dijital oyun bağımlılık düzeylerinin anlamlı farklılaşma gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla yapılan bağımsız örneklemler için t testi uygulamasında, erkeklerin kızlara göre anlamlı düzeyde daha fazla dijital oyun bağımlılığı yaşadığı belirlenmiştir.

In this study, it was aimed to investigate the relationship between secondary school students happiness levels and digital game addiction levels and to determine the differentiation status of digital game addiction levels by gender. The study group of the research consists of 446 students studying in 9th, 10th, 11th and 12th grades in Erzurum city center. When the distribution of the students according to their gender was examined, 53.8% were male (n=240) and 46.2% (N=206) were female. Personal data form, happiness scale and digital game dependency scale were used in the collection of data. The relationship between the happiness scores of secondary school students and their levels of digital play addiction was determined by pearson correlation analysis. In addition, the predictor relationship of happiness scores on digital game dependence was tested by simple linear regression analysis. Again, T-test analysis was used for independent groups whether the students levels of digital play dependence differ significantly according to their gender. The SPSS-22 statistical program was used to perform these analyses. As a result of the research, it was found that there was a low, negatively significant relationship between the students happiness levels and their digital game dependencies. According to the results of a simple linear regression analysis conducted, the happiness level scores digital game dependency levels it has been revealed that it predicts meaningfully. In the T test for independent samples to determine whether the students levels of digital game dependence with respect to their gender showed significant differentiation, it was determined that boys experienced more digital game dependence than girls.