Amaç: Bu metodolojik çalışma aile içi şiddete maruz kalan ve bununla ilgili hukuki yardım arayan 170 Türk kadınında psikolojik dayanıklılığın öfke ifade biçimleri, sürekli öfke ve öz-duyarlılık ile ilişkilerini incelemeyi amaçlamıştır. Yöntem: Çalışma deseni betimleyici ve kesitseldir. Veriler öz-bildirim araçları kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Katılımcıların %33,5’inde aile içi şiddeti uygulayan kişinin koca olduğu bulunmuştur. Katılımcıların %18,8’i 18 yaşından önce evlenmiştir. Katılımcıların psikolojik dayanıklılık puanları göreli olarak yüksek bulunmuştur. Hiyerarşik çoklu regresyon analizi sonucunda yüksek öz-duyarlılığın, öfke kontrolünün ve sürekli öfkenin psikolojik sağlamlığı anlamlı düzeyde yordadığı ve varyansın %36,8’ini açıkladığı görülmüştür. Sonuçlar: Bulgulardan hareketle öz-duyarlılığı ve öfke kontrolünü arttıran ikincil önleme programlarının aile içi şiddet açısından risk altındaki kadınlarda psikolojik dayanıklılığı artırma potansiyeli taşıdığı düşünülmektedir.

Objective: This methodological study aimed to investigate the relation of resilience to anger expressions, trait anger, and self-compassion in 170 Turkish women who experienced domestic violence and sought legal help. Method: The study had a descriptive and cross-sectional design. Data was collected using self-report measures. Results: The perpetrator of domestic violence was the husband in 33.5% of the cases. It was found that 18.8% of the women got married before the age of 18. The participants had relatively high resilience scores. Results of the hierarchical multiple regression analysis showed that higher self-compassion, anger control, and trait anger were signi? cant predictors of resilience, explaining %36.8 of the total variance. Conclusions: According to the results, secondary prevention programs aimed at cultivating self-compassion and anger control carry the potential to promote resilience in women at risk for domestic violence.