Türk Psikiyatri Dergisi; 2020;31(1):41-47
İnternet Tabanlı Türkçe Obezite Davranışçı Terapi Programının Test Edilmesi: Bir Seçkisiz Çalışma
C Hepdurgun, Ö Özalay, Ş Pırıldar, GR Nalçakan, LF Saygılı, S Seçkiner, MO Ünalır, H Elbi
Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir
Amaç: Davranışçı terapi, obeziteyle ilişkili hastalıkların önlenmesi
için ilk sırada önerilen terapi yöntemidir. İnternet tabanlı programlar,
psikiyatrik bozuklukların ve sistemik hastalıkların tedavisinde bilişsel
davranışçı terapiyi çok sayıda hastaya düşük maliyetle ulaştırmak için
kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı ilk Türkçe obezite davranışçı
terapi programının geliştirilmesi ve kısa dönemdeki etkinliğinin test
edilmesidir.
Yöntem: Çalışma için Diyabeti Önleme Programı’nda kullanılan
davranışçı stratejilere dayanan Türkçe bir internet tabanlı davranışçı
terapi programı geliştirilmiştir. Psikiyatri, endokrinoloji, beslenme ve
spor bilimleri alanlarından uzmanların iş birliğiyle yaklaşık iki yılda
geliştirilen internet tabanlı programın etkinliğinin test edilmesi için 8
hafta süren seçkisiz bir çalışma yürütülmüştür. Beden kitle endeksi 25
ile 40 arasında olan toplam 101 hasta rastgele olarak internet davranışçı
terapi (İDT, n=51) ya da eğitici e-posta (EE, n=50) gruplarına
dağıtılmıştır. İDT grubundaki katılımcılara davranışçı kilo verme
tekniklerinin öğretildiği ve günlük kalori dengesinin hesaplanması için
kendini – izlem fonksiyonunun sunulduğu internet programına erişim
hakkı sağlanmıştır. EE grubundaki katılımcılara ise sekiz hafta boyunca
sağlıklı beslenme, fiziksel egzersiz ve kilo verme konularında genel
bilgiler içeren elektronik postalar gönderilmiştir. Çalışmanın temel
çıktısı 8 hafta sonunda vücut ağırlığında görülen değişimdir.
Bulgular: Eksik veriler için başlangıç verilerinin ileriye taşınmasıyla
yapılan analizde, 8 hafta sonunda ortalama (ss) kilo kaybı İDT grubunda
EE grubuna göre daha fazla olmuştur. [2,28 kg (2,11)’a karşı 0,74 kg
(1,57); p=0,001]. Klinik olarak anlamlı kabul edilen %5 kilo kaybına
ulaşan katılımcıların oranı da İDT grubunda daha yüksek bulunmuştur
(%17,6’ya karşı %2; p=0,016).
Sonuç: Yapılandırılmış internet davranışçı terapi programını kullanan
katılımcılar, 8 hafta sonunda kilo vermeyle ilgili haftalık bilgilendirici
elektronik posta alan katılımcılara göre daha fazla kilo vermiştir. İnternet
tabanlı davranışçı terapi programları hekimlerin obezite hastalarına
önerebilecekleri düşük maliyetli bir alternatif olma potansiyeli taşıyabilir
Testing an Internet-Based Turkish Obesity Behavioral Therapy Program: A Randomized Study
Objective: Behavioral treatment is recommended as the first line
intervention for the prevention of health problems pertaining to obesity.
Internet-based programs are used to provide cognitive behavioral
therapy for psychiatric disorders and systemic diseases to a large number
of patients at low cost. The aim of this study is to develop the first
internet based Turkish obesity behavioral therapy program and test its
short-term effectiveness.
Method: A Turkish web-based behavioral therapy program based on
the behavioral strategies employed in the Diabetes Prevention Program
was generated. In order to test the effectiveness of this internet-based
program an eight week randomized study was conducted. A total of 101
overweight participants with body mass index in the 25-40 range were
randomly assigned to an eight-week weight loss program using either
the Internet Behavior Therapy (IBT, n=51) or e-mail education (EE,
n=50). The participants in the IBT group were provided access to an
Internet program that provided videos teaching behavioral weight-loss
skills as well as a self-monitoring platform to calculate the daily calorie
balance. The participants in the EE group received weekly e-mails with
information on healthy eating, physical exercises and weight loss for
eight weeks. The primary outcome measure was the observed weight
change at the end of the 8 weeks.
Results: In the analyses wherein baseline weight was carried forward
for missing data, the IBT produced significantly larger mean weight
loss in comparison to the EE at the end of the 8 weeks [2.28 kg (2.11)
vs. 0.74 kg (1.57), p=0.001]. The participants in the IBT group, when
compared to the EE group, were also more likely to achieve a clinically
significant weight loss of 5% of their initial body weight at the end of
the 8-week study period (17.6% vs. 2%, p=0.016).
Conclusion: The participants who received a structured IBT
intervention lost significantly more weight after two months, compared
to those who received weekly informational emails regarding weight
loss. Internet-based behavioral therapy programs may have the potential
to serve as a low-cost alternative for obese patients