Diyabetli hastalarda diyabet kaynaklı stresin olumsuz etkilerini araştıran çok sayıda çalışma bulunmasına rağmen bu hastalarda travma sonrası gelişim ile ilgili çok az sayıda çalışma mevcuttur. Bu çalışma, diyabetli hastalarda stres, başa çıkma stratejileri, hastanede yatış sayısı, sahip olunan çocuk sayısı ve ailenin toplam aylık geliri arasındaki olası ilişkinin travma sonrası gelişme üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla, Türkiye'deki çeşitli hastanelerde yatmakta olan Tip-II diyabetli hastalardan veri toplanmış (n=218) ve Schaefer ve Moos’un “Yaşam Krizi ve Kişisel Gelişim Modeline” dayanan araştırma modeli test edilmiştir. Araştırmanın bulguları, hastaneye yatış sayısının, çocuk sayısının ve aylık gelirin etkisi kontrol edildiğinde, yüksek orandaki sorun odaklı başa çıkmanın, sosyal destek arayışının, kaçınma baş etme stratejisinin ve bilişsel kaçınmanın travma sonrası gelişim ile ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Diyabetli hastalara klinik ortamlarda yapılan müdahaleler dikkate alındığında, alanda çalışan uzmanlar özellikle hastaların sorun odaklı başa çıkma, sosyal destek arayışı ve kaçınma baş etme stratejileri üzerine odaklanmalıdır..

Although there is a great deal of literature dedicated to the adverse effects of diabetes-related stress in these patients, the concept of posttraumatic growth has been studied in a few studies. The present study aims to examine the possible associations of the stressfulness of event, coping strategies, number of hospitalizations, number of children, and income on the posttraumatic growth in patients with diabetes. For this purpose, patients with Type-II diabetes (n=218) were recruited from various hospitals in Turkey. The model which is based on the “Life Crises and Personal Growth Model” of Schaefer and Moos was tested. Results revealed that when the effect of the number of hospitalizations, number of children, and income were controlled, higher problem-focused coping, seeking social support, avoidance coping styles, and cognitive avoidance were associated with higher posttraumatic growth. Considering the interventions to patients with diabetes in clinical settings, professionals specifically focus on problem-focused coping, seeking social support and avoidance.