Bedenden gelen farklı duyusal bilgilerin dinamik bir şekilde işlenmesine bağlı olarak insanların bedensel farkındalıklarının değişmesi, bedensel öz-bilinç yaklaşımının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Son yıllarda yapılan çalışmalara göre farklı duyu sistemlerinden gelen bu duyusal bilgilerin (örn. vestibüler, bedensel-duyusal) birlikte işlenmesi ve yorumlanması, bedensel özbilincin oluşması için temel bir gereksinim olarak gözükmektedir. Bu bağlamda duyusal sinyallerin uyumlu ya da uyumsuz olması sonucunda hem uzuv hem de tüm beden algısında çarpıcı değişimler gözlenmektedir. Bu alanda yürütülen çalışmaların temel varsayımı, bedensel deneyimlerin farklı duyulardan gelen sinyallerin tümleştirilerek birlikte işlenmesi sayesinde olduğu yönündedir. Bu makaledebedensel öz bilincin deneysel olarak nasıl çalıştığını incelenmesi ve altında yatan duyusal süreçlerin tartılması amaçlanmıştır. Buna ek olarak, daha önce yapılan deneysel çalışmaların kısıtları tartışılmıştır

Self-consciousness is based on dynamic processing of sensory information coming from different bodily sources and leads to differences in body awareness. According to recent studies, this sensory information (i.e. vestibular, somatic-sensory), seems to be a fundamental requirement for the formation of bodily self-consciousness. In this context, based on the compatibility between different sensory inputs there are striking changes occurs in both limb and whole body perception. The basic assumption of the previous research that has been carried out in this area is to test the validity of these different consciousness experiences which will lead to a better understanding of the sensory-integration processes. The aim of this article is to review the neuroscience and psychiatry literature on bodily self-consciousness and to discuss the experimental settings and underlying sensory processes. In addition to that, the limitations of the previous experimental studies are discussed further.