İrritabilite hem normal gelişimsel süreçte hem de birçok psikiyatrik bozuklukta saptanan bir semptom olup son dönemlerde çocuk ve ergen psikiyatrisi alanında çalışan klinisyenlerce ilgi gören konulardan biri olmuştur. İrritabilite, engellenmeye yanıt olarak öfke eşiğinin düşük olması, gelişimsel düzey ile uyumsuz sinirlilik hali ya da bu sinirlilik halinin uzun sürmesi olarak tanımlanır. Depresif bozukluk, yaygın anksiyete bozukluğu, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve karşı olma karşı gelme bozukluğu için bir tanı ölçütü olan irritabilite, yeni Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı-5 tanısı olan “Yıkıcı Duygudurumu Düzenleyememe Bozukluğu’nun” da temel belirtisi olarak yerini almıştır. Bu yazıda çocukluk döneminde saptanan irritabilitenin genel özellikleri ve irritabilitenin değerlendirilmesi ile ilgili bilgiler paylaşılacaktır.

Irritability, which is a symptom detected in both normal developmental processes and various psychiatric disorders, has recently been of interest to clinicians working in the field of children and adolescents psychiatry. Irritability is defined as low anger threshold in response to frustration, state of nervousness incompatible with developmental level or prolonged state of this nervousness. Irritability, which is a diagnostic criterion for depressive disorder, generalized anxiety disorder, attention deficit hyperactivity disorder and oppositional defiant disorder, has taken its place as the main symptom of the new Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5 diagnosis, “Disruptive Mood Dysregulation Disorder”. In this article, general characteristics of irritability detected in childhood and information about the evaluation of irritability will be shared.