Amaç: Bu çalışmada psikiyatrik hastalığı olan çocuk ve ergenlere on yıldır hizmet veren gündüz kliniğinin etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Yaklaşık on yıl içerisinde gündüz kliniğini tamamlayan 262 hasta kliniğe girişte ve taburculukta değerlendirilmiştir. Hastaların işlevselliği çocuklar için genel değerlendirme ölçeği (ÇGDÖ), klinik global izlem ölçeği (KGİ), çocuklar için durumluk - sürekli kaygı ölçeği, çocuklar için depresyon ölçeği, Coopersmith benlik saygısı ölçeği - çocuk formu ile değerlendirilmiştir. Tedavi öncesi ve sonrası değerlendirmeler benzer değişkenler üzerinden yapılmıştır. Sonuçlar: İstatistiksel analizler değerlendirilen tüm alanlarda iyileşmeler olduğunu göstermiştir. Taburculukta yüksek ÇGDÖ puanları hastaların iyilik hallerini ve iyi işlevselliklerini göstermiştir. KGİ puanları orta derecede rahatsız (4,83±0,88)’dan çok düzelmiş (2,55±0,93) maddesine değişim göstermiştir. Wilcoxon T testi sonuçları hastaların tedavi başlangıcında anlamlı olarak daha anksiyöz ve depresif olduklarını; benlik saygıları ile daha fazla sorunları olduğunu göstermiştir. Çocuklar için depresyon ölçeği ve durumluk-sürekli kaygı ölçeği puanlarında azalma saptanırken, Coopersmith benlik saygısı ölçeği puanları artış göstermiştir. Tartışma: Bu çalışma on yıllık izlemin sonuçlarına göre, gündüz kliniği yaklaşımının etkin olduğunu ve psikiyatrik hastalığı olan çocuk ve ergenlerin tedavisi için tercih edilebileceğini göstermiştir. Ayrıca gündüz kliniği gibi kapsayıcı tedavilere ihtiyacın olduğu ve bu hasta grubu için bu tür tedavi yaklaşımlarının yaygınlaştırılması gerektiği düşünülmüştür.

Introduction: It was aimed to evaluate the efficacy of a day treatment clinic in Turkey and which has been serving for ten years for children and adolescents with psychiatric disorders. Methods: 262 patients who completed day treatment within ten years were tested at intake and discharge. The patients’ functioning was assessed using the Children’s Global Assesment Scale (CGAS), Clinical Global Impression Scale (CGIS), state-trait anxiety inventory for children, depression rating scale for children, Coopersmith self-esteem inventory for children. Pre/post treatment comparisons were made on same variables. Results: Statistical analyses showed that, improvement was maintained on all measures. The high CGAS scores at discharge were showed well-being and good functioning of patients. The CGIS scores varied from moderately disturbed (4.83±0.88) to much improved (2.55±0.93) demonstrated that treatment responses showed improvement. Wilcoxon T tests showed that patients were significantly more anxious and depressive at intake and had more problems in self esteem. Statetrait anxiety inventory for children and depression rating scale for children scores decreased and Coopersmith self-esteem inventory for children scores improved with day treatment. Conclusion: This study points that as results of ten-year experience, day treatment approach seems effective and therefore to be the treatment of choice for treating children and adolescents with psychiatric disorders. It also shows the necessity of a treatment that combines multiple modalities like day treatment and day treatment must be more generalize for these patient population.