Bu çalışmada tek boyutlu yapıyla değerlendirilen 20 maddeli A Erteleme Ölçeği’nin, ertelemeye yönelik kuramsal yaklaşımlar doğrultusunda gözden geçirilmesi ve faktör yapısının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, akademik bağlam dışında kullanıma uygun ve genel örneklemde genel erteleme düzeyini ölçmeye yönelik olarak geliştirilen A Erteleme Ölçeği-20 uygulanmıştır. Katılımcılar 18-70 yaşları arasında 767 erkek, 779 kadın olmak üzere toplam 1546 kişiden oluşmuştur. Ölçek maddeleri, Madde Yanıt Kuramı, açıklayıcı faktör analizi, doğrulayıcı faktör analizi ve madde analiziyle incelenmiştir. Ölçek, toplam varyansın %63,24’lük kısmı açıklanan “Bilişsel”, “Davranışsal” ve “Duygusal” alt boyutlarıyla yeniden düzenlenmiş, beş maddesi (4, 7, 8, 11, 13) de atılarak madde sayısı 15’e indirilmiştir. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda ise üç faktörlü yapı için çok güçlü olmayan uyum gösterge değerleri hesaplanmıştır. Ölçeğin, Madde Yanıt Kuramı ile yapılan analizler sonucunda, maddelerinin 1,292 ile 2,453 arasında değişen düzeyde madde ayırt ediciliği ve 0,647 ile 1,935 arasında değişen madde güçlük parametre değerleri olduğu hesaplanmıştır. İç tutarlılık güvenirlik katsayıları ise ölçek bütünü için 0,912, Davranışsal alt boyutu için 0,822, Duygusal alt boyutu için 0,864, Bilişsel alt boyutu için 0,850 olarak hesaplanmıştır. Alt boyutlar arası korelasyon analizi sonuçlarına göre ise Davranışsal alt boyutu ile Duygusal alt boyutu arasında 0,56, Davranışsal alt boyutu ile Bilişsel alt boyutu arasında 0,66, Duygusal alt boyutu ile Bilişsel alt boyutu arasında da 0,47 düzeyinde korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Çalışma sonuçları genel olarak değerlendirildiğinde, gözden geçirilmiş A Erteleme Ölçeği-15 formunun tarama türü araştırmalarda kullanılabilir özellikler taşıdığı görülmüştür.

The aim of the study was to review and examine the factor structure of the A Procrastination Scale with one dimension, and 20 items in line with theoretical approaches to procrastination. In the study, the A Procrastination Scale-20, developed to measure the general level of procrastination and so, suitable for use outside the academic context was administered. Participants were 1546 people, 767 men and 779 women, ranging in age from 18 to 70. Items of the scale were examined by item response theory, explanatory factor analysis, confirmatory factor analysis and item analysis. The scale were rearranged with “Cognitive”, “Behavioral” and ”Emotional” sub-dimensions which explained 63.24% of the total variance and item number was reduced to 15, excluding five items (4, 7, 8, 11, 13). Results of confirmatory factor analysis showed that fit indices were not very strong for the construct with three factors. The results of Item Response Theory analysis of the scale showed that item discrimination parameters varied between 1.292 and 2.453 values and item difficulty parameters varied between 0.647 and 1.935 values. Internal consistency reliability coefficient for the whole scale was 0.912, for the Behavioral sub-dimension was 0.822, for the Emotional sub-dimension was 0.864, and for the Cognitive sub-dimension was 0.850. The correlation coefficients between sub dimensions were calculated; the correlation coefficient between Behavioral and Emotional sub dimensions was 0.56, between Behavioral and Cognitive sub dimensions was 0.66, and between Emotional and Cognitive sub dimensions was 0.47. An overall evaluation of the results reveals that the revised A Procrastination Scale -15 has the properties that can be used in scanning type of studies.