Bu çalışmanın amacı, aile işlevselliği ile intihar eğilimi arasındaki ilişkide, algılanan sosyal desteği ve antisosyal davranışları içeren sosyalizasyon sürecinin aracılık rolünü incelemektir. Üniversite öğrencilerinden oluşan klinik olmayan bir örneklemde yürütülen araştırmada, 594 katılımcı (%60.4 kadın, %39.4 erkek) Aile Uyum Yeteneğini ve Birliğini Değerlendirme Ölçeği IV, Riskli Davranışlar Ölçeği ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeğini tamamlamışlardır. Aile sisteminde başlayıp yaşamdaki kişilerarası ilişkilere uzanan sosyalizasyon sürecinin aracılık rolü yapısal eşitlik modellemesiyle incelenmiştir. Bulgular, aile işlevselliği ile intihar eğilimi arasındaki ilişkide algılanan sosyal desteğin ve antisosyal davranışların kısmi aracılık rolü üstlendiğini göstermektedir. Sonuç olarak, aile işlevselliğinin intihar eğilimi üzerindeki doğrudan ve dolaylı etkileri anlamlı bulunmuş; bir bütün halinde değerlendirildiğinde, aracılık modeli intihar eğilimini geniş bir etki büyüklüğüyle yordamıştır.

The aim of the current study is to examine the mediator role of socialization process including perceived social support and antisocial behaviors in the relationship between family functioning and suicidal tendency in a nonclinical sample of college students. A total of 594 (60.4% female, 39.6% male) participants completed the Family Adaptability and Cohesion Scale IV, the Risk Behaviors Scale, and the Multidimensional Scale of Perceived Social Support. Structural equation modeling was used to examine the mediator role of socialization process, which begins in family context and extends to interpersonal relations in life. The findings indicated that perceived social support and antisocial behaviors exhibited partial mediation in the relationship between family functioning and suicidal tendency. Consequently, both direct and indirect effects of family functioning significantly predicted suicidal tendency, and the mediation model significantly predicted suicidal tendency with a large effect.