Helikopter ebeveynlik; çocukları üzerine aşırı odaklanan, ihtiyaç duyulandan daha fazla yardım eden, onların hayatını programlamaya ve yönetmeye çalışan, müdahaleci ve mükemmeliyetçi anne baba tutumlarını tanımlamak için kullanılan bir kavramdır. Bu ebeveyn tutumlarının uzun vadeli olumsuz sonuçlarına ilişkin yurtdışında yapılan çok sayıda araştırma olmasına karşılık Türkiye’de bu kavram bilimsel araştırmalara konu edilmemiştir. Bu araştırmanın amacı; helikopter ebeveyn tutumlarının, ergenlerin öz-yeterlik, psikolojik iyi oluş, yaşam doyumu ve iyimserlikleri üzerindeki etkilerini saptamaktır. Bu amaçla 549 üniversite öğrencisine Algılanan Helikopter Ebeveyn tutumu, Genel Öz- Yeterlik, Psikolojik İyi Oluş, Yaşam Doyumu ve İyimserlik ölçekleri uygulanmıştır. Analiz yöntemleri olarak, korelasyon, regresyon, varyans analizi ve t testinin kullanıldığı araştırmada helikopter tutumların tüm bağımlı değişkenleri negatif yönde etkilediği saptanmıştır. Araştırmada; temel yaşam becerileri alanında helikopterliğin olumsuz sonuçlarının diğer boyutlardan daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte anne ve babanın helikopter tutumlarının etkisinin birbirinden farklı olduğu, ergenlerin iyimserlik düzeyi üzerinde ise hem anne hem babanın özel yaşam konusundaki helikopter tutumlarının olumlu etki yaptığı saptanmıştır. Araştırma bulguları, benzer konuda yapılan araştırma sonuçları ile karşılaştırılarak tartışılmış ve öneriler geliştirilmiştir.

Helicopter parenting is a concept used to describe interventionist and perfectionist parental attitudes that over-focus on their children, help them more than is needed and try to program and manage their lives. Despite numerous studies carried out abroad regarding the long-term negative consequences of such parental attitudes, this concept is yet to be a subject of scientific research in Turkey. This research aimed to determine the effects of helicopter parenting attitudes on adolescents' levels of self-efficacy, psychological well-being, satisfaction with life and optimism. Accordingly, 549 university students were subjected to the Perceived Helicopter Parenting Scale, the General Self-Efficacy Scale, the Psychological Well-Being Scale, the Satisfaction with Life Scale and the Optimism Scale. In the research having used the analysis methods of correlation, regression, variance analysis and t-test, helicopter attitudes affected all of the dependent variables in a negative way. It was observed that negative consequences of helicopter parenting were higher in the domain of basic life skills than in other domains. Furthermore, helicopter attitudes of the mothers and the fathers were found to be different, and it was found that helicopter attitudes of both parents on private life had a positive effect on adolescents' optimism levels. The research findings were compared with the results of research studies performed on similar subjects, and recommendations were developed.