Ajitasyon, pek çok psikiyatrik ve tıbbi durumun seyri sırasında ortaya çıkabilen yaşamı tehdit edebilen bir durumdur. Ajitasyon, bir kişinin, kendisi ya da yakın çevresinin güvenliğini tehlikeye sokan her türlü sesli, sözlü ve/veya motor davranışlar kümesidir. Saldırgan davranışların gelişiminde biyolojik, sosyal, çevresel etkenler gibi birçok etmen rol oynar. Öncesinde psikiyatrik hastalık öyküsü olmayan aniden ortaya çıkan ajitasyon, saldırgan davranış ve dürtüsellik gösteren hastalarda, psikiyatri dışı tıbbi durumların mutlaka dışlanması gerekir. Klinisyenler açısından da tanı ve tedavi yöntemleri konusunda bazı güçlüklere yol açabilen ajitasyonun izlemi önemlidir. Bu nedenle klinisyenlerin ajitasyonu olan olgulara yaklaşımı, risk faktörlerini konusunda bilgi sahibi olmaları yaşam kurtarıcı olabilir. Bu derlemede ajite davranış açısından riskli bireylere yaklaşım ve tedavi süreçleri konusunda mevcut literatür bilgilerinin gözden geçirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma için PubMed, Google Scholar, Türk Psikiyatri Dizini gibi arama motorları taranmış ve konu ile ilgili İngilizce, Türkçe dillerinde yazılmış tam metin olarak ulaşılabilen yayınlar çalışmaya dahil edilmiştir. Sağlık çalışanlarının ajitasyonu olan hastanın yönetimi konusunda eğitilmesi, bilgilendirilmesi gereklidir. Sağlık çalışanlarına ve hasta yakınlarına zor anlar yaşatan saldırgan davranış nedeni ile başvuran olgular için öncelikle güvenlik tedbirleri alınmalıdır. Saldırgan hastaların tedavisinde çevresel düzenleme, yatıştırma, bedensel tespit veya tecrit ve farmakolojik yaklaşım uygulanır.

Agitation is a life-threatening condition that can occur during the course of many psychiatric and medical conditions.Agitation is a set of all kinds of audible, verbal and / or motor behaviors that endanger the safety of a person, his or her surroundings. Many factors such as biological, social and environmental factors play a role in the development of aggressive behaviors. Non-psychiatric medical conditions should be excluded in patients with sudden agitation, aggressive behavior and impulsivity without a history of psychiatric illness. It is also important for clinicians to monitor agitation, which may cause difficulties in diagnosis and treatment methods. For this reason, clinicians approach to agitation cases and their knowledge of risk factors can be lifesaving. In this review, it is aimed to review the current literature on the approach and treatment processes to individuals at risk for agitated behavior. For this study, search engines such as PubMed, Google Scholar, Turkish Psychiatry Index were scanned and full text publications in English and Turkish languages were included in the study. Health workers need to be educated and informed about the management of patients with agitation. In the treatment of aggressive patients, environmental regulation, calming, physical restraint or isolation and pharmacological approach is applied.