Biz depresyon ve bilişsel işlev bozukluğu ile komplike olmuş Parkinson hastalığı (PH) hastalarında pozitif psikolojik müdahalenin etkilerini değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Araştırmaya hastanemizde tedavi edilen, depresyon ve bilişsel işlev bozukluğu ile komplike olmuş 232 PH hastası alındı ve rastgele iki gruba ayrıldı (s=116). Kontrol grubuna rutin tedavi uygulandı, çalışma grubuna ek olarak ardışık sekiz hafta pozitif psikolojik müdahale yapıldı. Depresyon ve bilişsel işlev bozukluğu Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği (HAMD) ve Montreal Biliş-sel Değerlendirme Ölçeği ile değerlendirildi. Gruplar arasındaki sayısal veriler χ2 testi ile, kategorik veriler t testi ile karşılaştırıldı. Müdahaleden önce ve sonra depresyon ve bilişsel işlev puanlarındaki değişmeler yineleyen ölçümle-rin varyans analizi ile karşılaştırıldı. P<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Sonuçlar: İki grubun depresyon ve bilişsel işlev puanları müdahaleden önce benzerdi. Müdahaleden sonra çalışma grubunun HAMD puanı kontrol grubunun puanından önemli düzeyde daha düşüktü. Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, çalışma grubunun bilişsel işlev toplam puanı (18.49±3.58’e karşı 25.68±2.19), görsel-uzaysal yürütücü işlev puanı (2.18±1.45’e karşı 4.53±0.48), dikkat puanı (3.43±0.77’e karşı 5.27±0.58), dil yeteneği puanı (2.34±0.59’e karşı 2.41±0.49) ve yönelim puanı (5.16±0.76’e karşı 5.98±0.13) önemli düzeyde daha yüksekti. Tartışma: Pozitif psiko-ojik müdahale, PH hastalarında sağkalım ve yaşam kalitesinin iyileşmesinde önemli rolü olan depresyon ve bilişsel işlev bozukluğunu etkin olarak hafifletebilir

We aimed to evaluate the effects of positive psychological intervention on Parkinson's disease (PD) patients complicated with depression and cognitive dysfunction. Methods: Two hundred and thirty-two PD patients complicated with depression and cognitive dysfunction treated in our hospital were selected and randomly divided into two groups (n=116). The control group was treated routinely and the observation group was additionally sub-jected to positive psychological intervention for eight consecutive weeks. They were evaluated by the Hamilton Depression Rating Scale (HAMD) and the Montreal Cognitive Assessment Scale in terms of depression and cogni-tive dysfunction. The numerical data between groups were compared by the χ2 test, and the categorical data were compared by the t test. Changes in the depression and cognitive function scores before and after intervention were compared by analysis of variance for repeated measures. P<0.05 was considered statistically significant. Results: Before intervention, the two groups had similar HAMD and cognitive function scores. After intervention, the HAMD score of the observation group was significantly lower than that of the control group. Compared with the control group, the observation group had significantly higher total score of cognitive function (18.49±3.58 vs. 25.68±2.19), visuospatial executive function (2.18±1.45 vs. 4.53±0.48), attention (3.43±0.77 vs. 5.27±0.58), language ability (2.34±0.59 vs. 2.41±0.49) and orientation (5.16±0.76 vs. 5.98±0.13) scores. Conclusion: Positive psychological intervention can effectively relieve the depression and cognitive dysfunction of PD patients, which is of great signi-ficance to improvement of the survival and quality of life.