Obsesyonlar bilişsel kuramın temelinde otojen obsesyonlar ve reaktif obsesyonlar olarak kategorize edilmiş-tir ve bu çalışmada obsesif kompulsif bozukluk (OKB) alt grupları arasında biyokimyasal belirteçler açısından farklılık olup olmadığı araştırılmıştır. Yöntem: Çalışmamıza otojen olarak tanımlanan obsesyonlara sahip 30 hasta, reaktif olarak tanımlanan obsesyonlara sahip 30 hasta ve sağlıklı gönüllülerden oluşan 30 kişi alınmıştır. Katılım-cılara Sosyodemografik Veri Formu, Yale Brown Obsesyon Kompulsiyon Ölçeği (YBOKÖ), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) uygulanmıştır. Paraoksonaz (PON1), prolidaz, high sensitif C-reaktif protein (Hs-CRP), beyin kaynaklı nörotrofik faktör (BDNF) düzeyleri ölçülerek karşılaştırılmıştır. Bulgular: Otojen ve reaktif obsesyon grupları arasında YBOKÖ, BDÖ ve BAÖ toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Paraoksanaz aktivitesi tüm gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermedi. Prolidaz aktivitesi reaktif grupta otojen obsesyon ve kontrol gruplarından anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Serum Hs-CRP düzeyleri otojen grup, reaktif grup ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak farklı değildi. Serum BDNF düzeyleri, reaktif obsesyon ve kontrol gruplarından çok, otojen obsesyon grubunda anlamlı olarak daha düşüktü. Sonuç: Bu bulgular, nörobiyolojik süreçlerin otojen obsesyonların patofizyolojisinde önemli rol oynadığını göstermektedir

Obsessions have been categorized as autogenous obsessions and reactive obsessions on the original of the cognitive theory and this study aimed to evaluate whether differences are found between obsessive compulsive disorder (OCD) subgroups in terms of biochemical markers. Methods: Thirty patients with obsessions defined as autogenous, 30 patients with obsessions defined as reactive group and 30 healthy volunteers were consisted the sample of the study. Sociodemographic Data Form, Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale (Y-BOCS), Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI) were filled to the participants. The activity of paraoxanase, prolidase and Hs-CRP and brain-derived neurotrophic factor (BDNF) levels were detected. Results: There was no any statistically significant difference between autogenous and reactive obsession groups in terms of total mean score of Y-BOCS, BDI and BAI. Paraoxanase activity did not statistically significant difference between all groups. Prolidase activity showed significantly higher in reactive group than autogenous obsession and control groups. Serum Hs-CRP levels were not statistically different among participants of autogenous group, reactive group and control groups. Serum BDNF levels were significantly lower in autogenous obsession group rather than reactive obsession and control groups. Conclusion: This finding indicates that neurobiological pro-cesses have important role in the pathophysiology of autogenous obsessions.