Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi; 2019;9(53):565-588
Yaşam Doyumu ile Sıkıntıyı Tolere Etme Arasındaki İlişkide İyimserliğin Aracı Etkisi
S Avşaroğlu, H Koç
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya
Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin yaşam doyumu ile sıkıntıyı tolere etme düzeyleri
arasındaki ilişkide iyimserliğin aracılık etkisinin olup olmadığını saptamaktır. Araştırma 276 %77.1
kadın, 82 %22.9 erkek olmak üzere toplam 358 üniversite öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin
yaş ortalaması 20.95’tir. Araştırmada; Yaşam Doyumu Ölçeği, Sıkıntıyı Tolere etme ölçeği, İyimserlik
Ölçeği ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Öğrencilerinin yaşam doyumu ile sıkıntıyı tolere etme
düzeyleri arasındaki ilişkide, iyimserliğin aracılık rolünü belirlemek için Yapısal Eşitlik Modeli
kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre iyimserliğin yaşam doyumu ile sıkıntıyı tolere etme arasındaki
dolaylı etkisinin anlamlı olduğu görülmüştür. Diğer bir ifadeyle üniversite öğrencilerinin yaşam doyumu
ile sıkıntıyı tolere etme düzeyleri arasındaki ilişkide iyimserlik tam aracılık etmektedir. Sonuç olarak,
öğrencilerin yaşam doyumlarının artması onların iyimserliğini yükseltebilmekte ve bu yükselişle birlikte
sıkıntıyı tolere düzeyleri artmaktadır
The Mediation Effect of Optimism on the Relationship Between Life Satisfaction and Distress Tolerance
between life satisfaction and the level of distress tolerance of university students. The
research was conducted on 358 university students, 77.1% of which are females (276 female students)
and 22.9% are males (82 male students). The average age of the students is 20.95. In this study “Life
satisfaction scale”, “Distress tolerance scale”, “Optimism scale” and personal information scale were
used. Structural equation model was used to determine the mediation effect of optimism on the
relationship between life satisfaction and distress tolerance levels. According to results of the study it
was observed that the indirect effect of optimism between life satisfaction and distress tolerance was
significant. In other words, optimism fully mediates the relationship between university students' life
satisfaction and the level of distress tolerance. As a result, the accession of students' life satisfaction
raises their optimism levels and their distress tolerance levels are also increasing together with this
rise.