Pasif sigara dumanının astımlı çocuklarda semptomları ve atak sıklığını arttırdığı bilinmektedir. Astımlı çocukların ailelerinde sigara içme oranlarını tespit etmek ve eğitimin bu davranış üzerine etkisini araştırmak için bu çalışma planlanmıştır.1996-97 Yıllarında Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Göğüs Hastalıkları polikliniğine başvuran 296 astımlı çocuk ve ailesi bu çalışmaya alınarak ailelere sigara içme davranışlarına ilişkin bir anket formu uygulanmıştır. Daha sonra ailelere standardize bir eğitim verilerek bir yıllık takip sonunda anket uygulaması tekrarlanarak eğitimin etkisi araştırılmıştır. Hastaların başlangıçta % 64.5’inin evlerinde sigara dumanına maruz kaldığı saptanırken, bu evlerin % 38.1’inde hasta çocuk ile aynı odada sigara içilmekteydi. Eğitim sonrası sigara içimi % 50.3’e düşerken ( p<0.05), ancak % 10.3 evde hasta çocuk ile aynı odada sigara içilmekteydi (p<0.001). Çalışmamızda standardize eğitim verilerek astımlı çocukların ebeveynlerinin sigara içme davranışlarının anlamlı derecede değiştirilebileceği gösterilmiştir. Bu sonuç da ideal olan tamamen sigarasız bir yaşam modeline ulaşabilmek için astımlı çocukların çevresindeki eğitici, sağlık çalışanları ve anne-babanın ciddi eğitimi ve sigara bıraktırma programlarının pediatrik astım kliniklerine eklenmesi ihtiyacına dikkati çekmektedir.

Passive smoke exposure is well known to increase the symptoms and frequency of exacerbations in asthmatic children. This study was carried out for determining the parental smoking rates of asthmatic children and establishing the role of standardised education on their smoking behaviour. 296 Asthmatic children and their parents were recruited into the study between 1996 and 1997. A questionnaire form was applied to parents on their smoking habits. At the end of the one- [year] period, the effect of standardised education was assessed with a repeated questionnaire. Passive smoke exposure was reported to be 64.5 % and 38.1 % was smoking in the same room with the asthmatic child. Passive smoke exposure was significantly decreased to 50.3 % ( p<0.05) and only 10.3 % was still smoking in the same room after the education (p<0.0001). In this study, we were able to show the effective role of standardised education on the parental smoking behaviour of the asthmatic children. This result points out the necessity of routine education of the trainers, health care workers and the parents for an ideal smoke-free life model. Also smoking cessation programmes should be available for parents in pediatric asthma clinics.