Amaç: Bu çalışma düşünce-eylem kaynaşması (DEK) deneyimini oluşturmayı ve bu deneyimin katılımcıların değerlendirme süreçleri üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçlayan bir çalışmadır. Bu amaçla öncelikle güçlendirilmiş bir paradigma kullanılmıştır. Bu paradigma Cümle Tamamlama Görevi’nin ve Tekrar Tekrar Akıl Yürütme Görevi’nin güçlü yönlerini bütünleştiren bir paradigmadır. Bu çalışma ikinci olarak DEK deneyiminin düzeyini katılımcılara psikoeğitimsel bilgi sunarak azaltmayı hedeflemektedir. Yöntem: Çalışmada üç grup yer almıştır. Bunlar obsesif kompulsif bozukluk (OKB) tanısı almış hasta grubu (52 katılımcı) ile obsesif kompulsif (OK) belirtileri az olan (70 katılımcı) ve çok olan (47 katılımcı) iki gruptur. DEK deneyimini oluşturmak için, katılımcılardan iki farklı OK benzeri korkulan durum arasında tekrar tekrar olacak şekilde nedensel bir ilişki kurmaları istenmiştir. DEK deneyiminin düzeyinin azalabilmesi için de katılımcıların yarısı DEK ile ilgili, diğer yarısı da stresle ilgili psikoeğitim (PE) metni okumuşlardır. Katılımcıların değerlendirme süreçleri güçlendirilmiş paradigma öncesinde, sonrasında ve PE sonrasında olmak üzere toplamda üç kez DEK-olasılık ve DEKahlak boyutları üzerinden ölçülmüştür. Bulgular: Elde edilen bulgular temelinde DEK deneyiminin olasılık boyutunun bu deneysel manipülasyon çerçevesinde elde edildiği düşünülmüştür. PE metninin ise DEK-ahlak bileşeni ile kıyaslandığında sadece DEK-olasılık bileşeni için etkili olduğu düşünülmüştür. Ayrıca, beklentilerin aksine, DEK-olasılık bileşeni için OKB hasta grubundaki katılımcıların puanları diğer gruplardaki katılımcıların puanlarından anlamlı derecede farklılaşmamıştır. Yine beklentilerin aksine, DEKahlak bileşeni için OKB hasta grubundaki katılımcılar OK belirtileri çok olan katılımcılardan anlamlı olarak daha düşük puan almışlardır. Tartışma: İlgili literatür ışığında çalışmanın bulguları tartışılmıştır

Objective: This study aims to examine the effects of the induction of thought-action fusion (TAF) on appraisal process, by using an enhanced paradigm which integrates the favourable aspects of Sentence Completion Task (SCT) with Obsessive-Compulsive (OC)-like perseverative reasoning (PR) task. The study also aims to evaluate the effect of psychoeducation (PE) on alleviating the level of TAF-Induction experience. Method: A total of three groups were formed. The first group with high OC traits (47 participants), a second with low OC traits (70 participants) were the two analogue groups; and a third group composed of patients with obsessive compulsive disorder (OCD) (52 participants) were used. For induction of TAF, all participants were asked to construct a causal link between two OC-like feared situations in a perseverative fashion. Later, for alleviation, while half of the participants read psychoeducational information about TAF, the remaining half read information about stress. Appraisal processes regarding TAF-Likelihood and TAF-Morality components were assessed before and after enhanced paradigm, and after PE. Results: With the current methodology, the likelihood component of TAF could be obtained by the induction of experience. PE about TAF appeared to be effective only on TAF-likelihood component when compared to TAF-morality component. Contrary to the expectations, there was no difference between OCD group and the two analogue groups on TAF-Likelihood scores. In addition, also unexpectedly, participants in the analogue group having high OC traits had significantly higher scores on TAF-Morality compared to OCD group. Discussion: Clinical implications are discussed in the light of literature.