Amaç: Bu çalışmada DSM-5 Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme-Klinisyen Versiyonunun (SCID-5/CV) Türkçeye uyarlanması ve güvenilirliği araştırılmıştır. Yöntem: Araştırma iki üniversite hastanesinde ayaktan ya da yatarak tedavi alan 185 hastayla yürütülmüştür. SCID-5/ CV(KlinisyenVersiyonu)’nin özellikleri ve kullanımı konusunda eğitim toplantıları yapılması sonrasında, bir psikiyatrist görüşmeci iken diğeri gözlemci; diğer psikiyatrist görüşmeci iken diğeri gözlemci olacak şekilde uygulanmıştır. Görüşmeciler arası güvenilirlik araştırılmış ve Cohen kappa katsayısı hesaplanarak istatistiksel değerlendirme yapılmıştır. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 37,2±13,5’ti ve %55,7’si kadındı, %38,9’unun eğitim durumu yükseköğretim, %23,8’inin lise, %33’ünün ilköğretim, %1,6’sı okuryazar ve %2,7’si okuryazar değildi. Kappa katsayısının, şizofreni (κ=0,93), bipolar bozukluk (κ=0,96), major depresif bozukluk (κ=0,89), distimik bozukluk (κ=0,82), alkol kullanım bozukluğu (κ=0,96), panik bozukluğu (κ=0,84), agorafobi (κ=0,85), toplumsal kaygı bozukluğu (κ=0,95), yaygın anksiyete bozukluğu (κ=0,89), obsesif kompulsif bozukluk (κ=0,87), travma sonrası stres bozukluğu (κ=0,89), erişkin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (κ=1,00), özgül fobi (κ=0,82) için mükemmel uyumu yansıttığı bulunmuş; bedensel belirti bozukluğu (κ=0,65) ve uyum bozukluğu (κ=0,78) için çok iyi uyumu yansıttığı bulunmuştur. Sonuç: Geçmiş SCID versiyonlarına benzer şekilde kappa katsayısı oldukça yüksek bulunmuştur ve hepsi istatistiksel olarak anlamlıdır. SCID-5/CV’nin Türkçe versiyonu hem günlük klinik pratikte hem de klinik çalışmalarda güvenilir bir şekilde kullanılabilir.

Objective: In this study, we aimed to adapt the Structured Clinical Interview for DSM-5-ClinicianVersion into Turkish and to demonstrate its reliability. Method: A total of 185 patients, both inpatient and outpatient, from two different university hospitals were included. Training sessions on the features and use of SCID-5/CV were held before the data collection. During the study, in order to test the diagnostic agreement and accuracy, two psychiatrists remained present at the evaluation of each participant; alternatively being interviewer and the observer. Cohen’s kappa coefficient for inter-rater reliability was calculated for every diagnostic category. Results: The patient group had a mean age of 37.2 (±13.5) years and 55.7% were female. The education status was as follows: 2.7% were illiterate, 1.7% literate with no primary education, 33% had primary education, 23.8% had secondary education and 38.9% had higher education. The calculated kappa value showed excellent agreement for schizophrenia (?=0.93), bipolar disorder (?=0.96), major depressive disorder (?=0.89), dysthymic disorder (?=0.82), alcohol use disorder (?=0.96), panic disorder (?=0.84), agoraphobia (?=0.85), social anxiety disorder (?=0.95), generalized anxiety disorder (?=0.89), obsessive compulsive disorder (?=0.87), posttraumatic stress disorder (?=0.89), adult attention deficit and hyperactivity disorder (?=1.00), specific phobias (?=0.82) and very good agreement with adjustment disorder (?=0.78) and somatic symptom disorder (?=0.65). Conclusion: Similar to the past SCID versions, kappa values were found to be quite high and all were statistically significant. The Turkish version of SCID-5/ CV can be reliably used in both clinical practice and clinical studies.