Amaç: Bu çalışmada, adli makamlarca Türk Ceza Kanunu (TCK) madde 31/2 gereğince bilirkişi raporu düzenlenmek üzere İzmir’in en büyük çocuk hastanesine gönderilen suça sürüklenen çocuklar ve ailelerinin sosyodemografi k özel-likleri, işlenen suça ait özellikler ve suça sürüklenen çocukların psikiyatrik değerlendirme sonuçlarının araştırılmasıamaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışma, 01.11.2012-01.05.2015 tarihleri arasında adli makamlar tarafınca Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Kliniğine, TCK madde 31/2 gereğin-ce hakkında rapor düzenlenmesi istenen çocuk ve ergenlerin dosya kayıtlarının geriye dönük olarak taranması ile gerçekleştirilmiştir. Sonuçlar: Olguların %86,6’sı (s=162) erkektir. En sık işlenen suçun mal varlığına karşı işlenen suçlar olduğu, bunu beden dokunulmazlığına karşı işlenen suçların izlediği görülmüştür. Olguların %19,7’sinin (s=37) tekrarlayan suç öyküsüne sahip olduğu, ailelerinde suç kaydı olan olguların oranının %46 (s=86) olduğu, işlediği fi i-lin hukuki anlam ve sonuçlarını bilme ve davranışlarını yönlendirme oranının ise %49,2 (s=92) olduğu bulunmuştur. Birden fazla kez suç işlemiş ve ailesinde suç öyküsü olan olguların daha fazla psikiyatrik tanı aldıkları bulunmuştur. Tartışma: Çocuk suçluluğunu azaltmak için risk altındaki çocukların ve bu çocukların biyopsikososyal gereksinimle-rinin belirlenmesi, buna uygun koruyucu ve destekleyici önlemlerin alınmasının önemli olduğu düşünülmüştür.

Objective: The aim of this study was to evaluate the sociodemographic features of juvenile offenders and their famili-es, characteristics of the crime committed and psychiatric evaluation results of juvenile delinquents, that were referred to Izmir’s biggest children’s hospital for forensic evaluation regarding Turkish penal code article 31/2, by legal forces. Methods: This study was carried out by retrospective review of medical records of children and adolescents that were referred to Dr. Behçet Uz Children’s Hospital Child and Adolescent Psychiatry Department for forensic evaluation re-garding Turkish penal code article 31/2 by legal authorities between the dates 11.01.2012 and 05.01.2015. Results:Of the whole sample, 86,6% (n=162) were male. Most commonly committed crimes were offences against property, followed by crimes committed against physical integrity. By assessing clinical evaluation reports, it was shown that, 19,7% (n=37) of the cases had a history of engaging in repetitive criminal behavior, 46% (n=86) had a history of crime committed in their family, and 49,2% of the cases were reported to have gained the developmental level of ability to perceive the legal meaning and consequences of the crime and to direct his/her behaviors related with the crime committed. It was found that cases who had committed more than one crime and had a history of crime committed in their families, were much more likely to have been diagnosed with any psychiatric disorder. Discussion: It is thought that determining the requirements of children under risk along with their biopsychosocial defi ciencies, taking preca-utions and providing support according to these defi ciencies would be important in order to decrease rates of child delinquency.