Amaç: Bu araştırmada, ergenlerin üzüntü duygusunu düzenlemede kullandıkları yöntemleri belirlemeye yönelik bir ölçme aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Mevcut araştırma üç alt çalışmadan oluşmuştur: İlk çalışmada yaşları 11 ile 15 arasında değişen 1000 ergen ile Ergenler İçin Üzüntü Düzenleme Ölçeği’nin (EİÜDÖ) yapı geçerliği Açımlayıcı Faktör Analizi yöntemi ile test edilmiştir. İkinci çalışmada 271 ergen ile ölçeğin Doğrulayıcı Faktör Ana-lizi gerçekleştirilmiştir. Üçüncü çalışmada ise ölçeğin ölçüt bağıntılı ve yordama geçerliği 229 ergenden elde edilen veri üzerinden sınanmıştır. Bulgular: Açımlayıcı Faktör Analizi, yamaç-birikinti grafiği ve paralel test sonucunda, EİÜDÖ’nün 4 alt boyutlu bir yapıya sahip olduğu bulunmuş ve ortaya çıkan bu dört boyutlu yapı, yapılan DoğrulayıcıFaktör Analizi tarafından da desteklenmiştir. Dörtlü yapının güvenirliğini sınamak için yapılan yakınsak ve ayırt edicilik analizleri, ortaya çıkan bu yapıyı desteklemiştir. EİÜDÖ’nün ayrıca tüm alt boyutlarının yaşam doyumu ve depresif belirtilerle anlamlı korelasyonlara sahip oldukları bulunmuştur. Yol analizi ile yapılan yordama geçerliği analizi sonucunda, EİÜDÖ’nün tüm boyutlarının yaşam doyumunu ve depresif belirtileri anlamlı düzeyde yordadığıbulgusuna ulaşılmıştır. Son olarak, EİÜDÖ’nün tüm boyutları için hesaplanan iç tutarlılık katsayılarının kabul edilebi-lir sınırlar içinde olduğu bulunmuştur. Tartışma: Yapılan tüm geçerlik ve güvenirlik analizleri, EİÜDÖ’nün tüm boyut-larının yeterli geçerlik ve güvenirlik değerlerine sahip olduğu ve 11-15 yaş arasındaki ergenlerin üzüntü duygusunu düzenlemede kullandıkları yöntemleri belirlemede güvenli bir araç olarak kullanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Objective: The main purpose of the present study was to develop a scale to identify how adolescents regulate the fe-eling of sadness. Method: The research was comprised of three studies. The fi rst study was performed to investigate construct validation of the Sadness Regulation Scale for Adolescents (SRS-A) with 1000 adolescents between the ages of 11 and 15-year-old via Exploratory Factor Analysis (EFA). In the second study, construct validation of the SRS-A was tested by Confi rmatory Factor Analysis (DFA) with 271 adolescents. Criterion-related validity and predictive validity of the scale were tested in the third study with 229 adolescents. Results: EFA, scree-plot and parallel test all yielded a four-factor solution supported by DFA. Reliability of the four-factor solution was confi rmed by convergent and discriminant analyses. All subscales of the SRS-A had signifi cant correlations with life-satisfaction and depres-sion scores. Additionally, it was found that predictive validity of the SRS-A through path analysis was confi rmed for life-satisfaction and depression. Finally, Cronbach alpha coeffi cient computed for each subscale was in acceptable limits. Discussion: Findings of reliability and validity studies demonstrated that the SRS-A had satisfactory reliabi-lity and validity values, and can be safely used to identify sadness regulation strategies of adolescents between the ages of 11 and 15.