Amaç: Çocukluk dönemi örselenme yaşantıları ve sebep olduğu travmatik sonuçlar bireyin ilerideki yaşamını dabüyük ölçüde etkileyen bir niteliğe sahiptir. Bu nedenle, ihmal ve istismarın ilişkili olduğu değişkenlerin belirlenmesinin bu konuda yapılacak bilinçlendirme ve önleme çalışmaları için yol gösterici olacağı düşünülmektedir. Bu araştırma kapsamında, lise öğrencilerinde çocukluk çağı örselenme yaşantıları ile bilişsel çarpıtma ve yalnızlık eğilimi arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Yöntem: Araştırma gurubunu, 703 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Katılımcılara, Demografik Bilgi Formu, Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği, ılişkilerle ılgili Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeği ve UCLA Yalnızlık Ölçeği uygulanmıştır. Veriler Spearman Brown Sıra Farkları Testi ve çoklu regresyon analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Yapılan analizler sonucunda çocukluk çağı örselenme yaşantılarından fiziksel kötüye kullanım ile bilişsel çarpıtmalar alt boyutlarından yakınlıktan kaçınma ile pozitif yönde; zihin okuma boyutu arasında ise negatif yönde anlamlı ilişki gösterdiği bulunmuştur. Çocukluk çağı örselenme yaşantılarının diğer bir alt boyutu olan cinsel kötüye kullanım ile bilişsel çarpıtmalar alt boyutlarından yakınlıktan kaçınma arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Yine duygusal kötüye kullanım ile bilişsel çarpıtmalar alt boyutlarından yakınlıktan kaçma arasında pozitif yönde; gerçekçi olmayan ilişki beklentisi ve zihin okuma arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulgulanmıştır. Ayrıca çocukluk çağı örselenme yaşantılarının bilişsel çarpıtmaların yakınlıktan kaçınma alt boyutunun %5’ini, yalnızlık düzeyinin ise %17’sini açıkladığı bulgusuna ulaşılmıştır. Sonuç: Çalışmanın sonuçları çocukluk çağı örselenme yaşantılarının tüm boyutlarının bilişsel çarpıtma alt boyutlarıyla ve yalnızlıkla ilişkili olduğunu göstermektedir

Objective: Childhood abuse experiences and their traumatic consequences have the characteristics that greatly affect the individual's future life. For this reason, it is thought that determining the variables related to neglect and abuse will be a guide for awareness-raising and prevention efforts to be made. In this study, the relationship between childhood abuse experiences, cognitive distortions and loneliness levels of high school students was investigated. Method: Study group consisted of 703 high school students. The participants were asked to complete Demographic Information Form, Childhood Trauma Questionnaire, The Interpersonal Distortions Scale and UCLA Loneliness Scale. The data were analysed using Spearman’s Brown Rank Test and multiple regression. Results: The results of the data analysis indicated that a statistically significant relationship was found between physical abuse sub-dimension of childhood abuse experiences and avoidance from proximity subdimension of interpersonal distortions in positive way; mind reading sub-dimension of interpersonal distortions in negativeway. Also, therewas a significant positive correlation between sexual abuse sub-dimension of childhood traumatic experiences and avoidance from proximity sub-dimension of interpersonal distortions. It was found out that emotional abuse sub-dimension of childhood abuse experiences displayed a significant relationship with avoidance of proximitysub-dimension of interpersonal distortions in positive way; whereas with unrealistic expectations of relationships and mind reading sub-dimensions of interpersonal distortionsin negative way. Also it was found that childhood abuse experiences explained the 5% of the avoid proximity sub-dimension of cognitive distortions and 17% of the loneliness level. Discussion: Results of the study indicated that all subdimensions of childhood abuse experiences were related to sub-dimensions of cognitive distortions and loneliness levels.