Nöropsikiyatri Arşivi; 2019;56(1):71-74
Guillain-Barré Sendromu ve Varyantları: Klinik Seyir ve Prognostik Faktörler
F Bölükbaşı, G Ersen, A Gündüz, FK Savrun, S Yazıcı, N Uzun, MA Akalın, ME Kızıltan
İstanbul Universitesi Cerrahpaşa, İstanbul
Amaç: Üçüncü basamak hastaneye başvuran popülasyonda, GuillainBarré sendromu (GBS) ve varyantlarının, sıklık, klinik özellikleri, tıbbi
tedavi seçenekleri ve son fonksiyonel durumlarını incelemeyi amaçladık.
Yöntem: 1998–2013 yılları arasında akut enflamatuvar polinöropati
tanısı alan tüm hastaların tıbbi kayıtları retrospektif olarak tarandı.
Demografik, klinik ve laboratuvar bilgileri, tedavi seçenekleri ve düzelme
oranları toplandı.
Sonuçlar: Toplam 183 hasta çalışma kriterlerini karşıladı. Alttipler, tipik
demiyelinizan form (n=102, %79,1), akut motor duysal aksonal formu
(n=11, %8,5), akut motor aksonal formu (n=10, %7,8), Miller-Fisher
sendromu (n=5, %3,9), saf duysal tip (n=1, %0,8) şeklindeydi. Diğer
hastalarda tanı, kronik enflamatuvar demyelinizan polinöropati idi.
Tedavi bilgilerine 70 hastada ulaşılabildi. Hastaların çoğu intravenöz
immunoglobulin (IVIg) veya IVIg ve metilprednizolon kullanmıştı. Bir
hasta ölmüş, sekiz hastada iyileşme olmamıştı ve diğerlerinde farklı
derecelerde iyileşme olmuştu.
Yorum: Farklı tedavi seçenekleri arasında fark görülmemiş olmakla
birlikte metilprednizolon kullanan hastalarda yetersiz yanıt nedeniyle
IVIg gereksinimi dikkat çekti.
© All Right Reserved By NÖROPSİKİYATRİ
Guillain-Barré Syndrome and Its Variants: Clinical Course and Prognostic Factors
Conclusions: We did not observe major change of recovery between different treatment options, however, most of the patients using methylprednisolone required IVIg because of inadequate response.