Amaç: Ergenlerde aleksitimik kişilik özellikleri ve eşlik eden ruhsal sorunların somatizasyon sorunları üzerinde etkisinin incelenmesidir. Yöntem: Araştırma İstanbul’dan iki devlet okulundan 11-17 yaşları arasında 773 öğrenci üzerinde yapılmıştır (%49 kız, s=376; %51 erkek, s=397). Değerlendirme araçları olarak, DSM-5 Düzey 2 Bedensel Belirti Tarama Ölçeği Çocuk Formu, 20 soruluk Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ-20), Güçler ve Güçlükler Anketi (GGA) öz bildirim formu kullanılmıştır. Cinsiyetler arasında ölçek puan karşılaştırmaları bağımsız örneklemde t testi ile yapılmıştır. Ölçekler arası korelasyonlar Pearson momentler çarpımı korelasyon testi ile değerlendirilmiştir. TAÖ20 toplam, GGA toplam sorun ve alt ölçek puanları ile yaşın somatizasyon düzeyi üzerine yordayıcı etkisi çoklu doğrusal regresyon analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Kızların somatizasyon puanları erkeklere göre anlamlı ölçüde yüksektir. Somatizasyon puanları, aleksitimi, GGA toplam sorun, duygusal sorun, davranış sorun, dikkat eksikliği ve aşırı hareketlilik ve akran sorun puanları ile pozitif yönde anlamlı korelasyon göstermektedir. Regresyon analizi sonuçları, aleksitimi, duygusal sorun, davranış sorun puanları ve yaşın somatizasyon düzeyini anlamlı ölçüde yordadığını göstermektedir. Sonuç: Ergenlerde, duyguların tanımlanması ve ifade edilmesine yönelik terapötik müdahalelerin somatizasyonun tedavisinde faydalı olabileceği düşünülmektedir. Depresif belirtiler ve yükselmiş kaygı düzeyi gibi duygusal sorunlar ve davranış sorunları gibi eşlik eden belirtilerin de somatizasyon tedavisinde ele alınması tedavi başarısını artırabilir.

Objective: To investigate the effect of alexithymic personality characteristics, and associated mental problems on somatization in adolescents. Methods: This research was conducted on 773 students (49% female, n=376; 51% male, n=397) aged between 11 and 17. The students were recruited from two state schools in Istanbul. DSM-5 Level 2 Somatic Symptom Scale Child Form, 20 item Toronto Alexithymia Scale (TAS-20), and Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ) self-report form were used as measures. The mean scores of the scales between female and male groups were compared with independent sample t test. The correlations between the scales were analyzed with Pearson’s product moment correlation test. The predictability of total scores of TAS-20 and SDQ, and SDQ subscale scores on somatization scores was evaluated with multivariate linear regression analysis. Results: The somatization scores of females were higher than males, significantly. Somatization scores were positively correlated with alexithymia, SDQ total scores, emotional problems, behavior problems, inattention/hyperactivity, and peer relation problems scores, significantly. The results of regression analysis indicated that alexithymia, emotional problems, behavior problems and age significantly predict the somatization levels. Conclusion: It is suggested that therapeutic interventions aiming to improve of emotional identification and expressions may help us to increase the success of somatization treatment in adolescents. Additionally, focusing on emotional problems such as depressive symptoms and elevated anxiety levels, and behavioral problems may also increase the success of treatment