Fisher’in p değeri ve 0.05 kesim noktasını tanımlamasından sonra tüm klinik araştırmalar sonuçların istatistiksel olarak anlamlı olup olmaması ile değerlendirilmeye başlanmıştır. p değeri nesnel bir sonuç göstermesine karşın, iki önemli yanılgıya sahiptir. İlki, önemli bir fark olmasına karşın yeterli bir örnek büyüklüğünde çalışılmamış olmasından kaynaklanan fark bulamama (tip II hata), diğeri istatistiksel olarak anlamlı olan farkın aslında hasta için anlamlı bir değişiklik oluşturmamasıdır. En küçük klinik önemli değişim (minimal clinically important difference-MCID) yaklaşımı, oluşan farkın klinik olarak önemli olup olmaması sorunu ile ilgilenir. En küçük klinik önemli değişim kavramı ilk olarak 1989’da Jaeschke ve arkadaşları tarafından tanımlanmıştır. Tedavi sonrası değişimi ölçen araçların kullanımı sırasında, sıklıkla istatistiksel olarak anlamlı değişiklikler saptanmasına karşın, klinik olarak anlamlı fark görülmediğini belirtmiş ve klinik olarak önemli en küçük değişim düzeyini belirlemeye çalışmışlardır. Bu kavram temelde iki öğeyi içerir: 1. Hastanın değişiklik olarak belirttiği en küçük değişimi, 2. Hastanın tedavi yaklaşımını değiştirecek en küçük değişim. Bu yazıda, hasta bildirimine dayalı gidiş ölçütlerinin kullanımında klinik etkinliği değerlendirmek üzere başvurulabilecek en küçük klinik önemli değişim yaklaşımını özetlemeye, sık kullanılan hesaplama yöntemlerini tanımlamaya ve psikiyatrideki olası kullanımını açıklamaya çalıştık

After Fisher's introduce of p-value and the cut-off point of 0.05, all clinical studies were evaluated with the statistical significance of the findings. Although the p-value is an objective result but has two important shortfalls. First, although there are significant differences, it has not been found due to insufficient sample size (type II error), and the other is that some statistically significant differences are not clinically important. Minimal clinically important difference (MCID) approach deals with the question of whether the difference is clinically important. MCID concept was described first in 1989 by Jaeschke et al. Although there were statistically significant differences in the use of tools to measure change after treatment, there were no clinically significant differences and they tried to determine the smallest level of clinically significant change. This concept basically includes two elements: 1. the smallest difference that the patient indicates as a change, and 2. the smallest difference that will change the patients’ treatment approach. In this article, we tried to summarize the MCID approach, describe commonly used methods and briefly explain its application in psychiatry, to evaluate clinical efficacy in the use of patient-reported outcomes. (