Davranış tedavileri, mevcut sorunun, bireyin iş, toplumsal ve özel yaşamındaki etkinliklerini kısıtlayan yanlannı ortadan kaldırarak, yaşam kalitesini iyileştirmeyi amaçlar. Amaçlanan, "semptomatik" olarak tanımlanan bir tedavi yapmak değil, yaşamı olumsuz yönde etkileyen "hedef uyumsuz davranıştan" ortadan kaldırmaktır. Davranış tedavileri hastaya uygulanan bir yöntem değil, hasta ile birlikte yürütülen terapötik bir işlemdir. Bu işlem sırasında hastaya hedef uyumsuz davranışları ortadan kaldırmaya yönelik sorun çözme ya da sorunla başa çıkma yöntemleri öğretilir. Bu yazıda davranış tedavilerinin temel ilkeleri, kullanıldığı durumlar, tedavinin değişmeyen terapötik elemanları, yöntemlerin uygulama biçiminde süreç içinde yapılan değişiklikler ve bu tür tedavilere yöneltilen bazı eleştiriler tanımlanmış ve tartışılmıştır. Sonuçlar ve öneriler bölümünde ise yazar daha çok kendi görüş ve deneyimlerini aktarmıştır. Tedavi rasyonelinin hasta tarafından anlaşılmasının önemi ve tedavide yalnızca kuram ve ilkelere dayalı standart yaklaşımlar yerine her hastanın bireysel özellikleri ve gereksinmelerini gözeten bir yaklaşımın önemi üzerinde durulmuştur.