Gündelik yaşamda üzüldüğümüzde ve sevindiğimizde duygulanır ve bazılarımız ağlarız. Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin ağlama davranışına ilişkin algı ve davranışları incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi 165’i kız ve 80’i erkek olmak üzere 245 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, araştırmacılar tarafından oluşturulan, üniversite öğrencilerinin ağlama algı ve davranışlarını belirlemeyi amaçlayan anket ve kişisel bilgi formu yolu ile elde edilmiştir. Araştırmanın analizinde betimsel istatistiksel değerler kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre üniversite öğrencilerinin %36,7’u en çok dostlarının yanında ağlayabilmektedir (f=90).  Hem kız öğrenciler %75,2 (f=124) ile hem de erkek öğrenciler %55 (f=44) ile en fazla çaresizlik yaşadıklarında ağladıklarını ifade etmişlerdir. Çalışmaya katılan üniversite öğrencilerinin büyük bölümü ağladıktan sonra daha sağlıklı düşündüklerini (%30), erkeklerin ağlamasına kadınların ağlamasından daha çok etkilendiklerini (%31) ve ağlayan bir yaşlı gördüklerinde acıdıklarını (%58,8)ifade etmişlerdir. Benzer şekilde ağlayan kişilere karşı bazen zayıf olduklarını ve sık ağlayan kişileri sorunlu olarak algıladıklarını ifade etmektedirler. Katılımcıların neredeyse yarısı annelerinin ve babalarının ağlamasına dayanamadıklarını ifade etmişlerdir. Araştırma sonuçları üniversite öğrencilerinin en çok dostlarının yanında rahat ağlamalarına karşı, özellikle anne babalarının ağlamalarına dayanamadıklarını ifade ettiklerini göstermektedir.

In daily life we get moved and some of us cry when we sorrow and rejoice. In this research the perceptions and behaviors of university students about crying behaviours have been investigated. The sample of the research consists of 165 females and 80 males in total 245 university students. The data of the research has been obtanined by using personal information form and the survey that aims to detect the perception and crying behavior of university students which have been created by researchers. Descriptive statistical values have been used in the analyse of the research. According to findings of the research,  %36,7 of the university students can cry most by their close friends (f=90).  Both female with %75,2 (f=124)  and male with %55 (f=44)  students have stated that they cry most when they are in despair. Most of the university students who took part in the research stated that after they cry they think more clearly (%30) , they get more affected  to men’s crying than to women’s crying (%31) and they commiserate (%58) when they see an old person crying. They likewise state that they sometimes feel weak against crying people and perceive people who cry often as problematical. Almost half of the partipicants have stated that they can’t stand their parents’ crying. The results of the research show that university students cry easily most when they are by their friends, but they can’t stand their parents’ crying.