Bu çalışmanın amacı tinnitus ile depresyon arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın örneklemi rastgele seçilmiş 18-60 yaş arası İstanbul ilinde bulunan kamu hastanelerine başvuran tinnitus tanısı alan bireylerden oluşmaktadır. Katılımcıların depresyon düzeyi, Beck Depresyon Ölçeği ile tinnistus düzeyi ise Tinnitus Derecelendirme indeksi ile ölçülmüştür. Elde edilen bulgular Ki-Kare, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı Analizi, Tek Yönlü Varyans Analizi (One Way Anova) doğrultusunda analiz edilip, anlamlı düzeyde farklılık olup olmadığı sınanarak bulgular sıralanmıştır. Araştırma da elde edilen sonuçlara göre; tinnitus ile depresyon arasında olumlu yönde orta düzeyde bir ilişki olduğu görülmüştür. Yapılan t- testi sonucuna göre depresyonu olan tinnituslu bireylerde tinnitus oranı daha yüksektir. Yapılan Tek Faktörlü Varyans analizi sonuçlarına göre katılımcıların demokrafik özelliklerine göre tinnitus değişkenine ilişkin anlamlı fark görülmemiştir.

The aim of this study was to investigate the relationship between tinnitus and depression. The sample of the study consisted of randomly selected individuals aged between 18 and 60 years who were admitted to public hospitals in Istanbul. Depression level of the participants was measured by the Beck Depression Scale, and the level of tinnitus was measured by the Tinnitus Rating Index. The findings were analyzed according to Chi-Square, Pearson Moments Multiplication Correlation Coefficient and ANOVA. According to the results obtained in the research; there was a moderate correlation between tinnitus and depression. According to t-test results, the rate of tinnitus is higher in individuals with depression. According to the results of ANOVA, no significant difference was observed in tinnitus variable according to the demographic characteristics of the participants.