Şizofreni, kişinin gerçekliği değerlendirme yetisini bozan, halüsinasyon, sanrı ve dezorganize konuşma 1 ile karakterli bir zihinsel bozukluktur. Bleuler, Jung, Meyer gibi psikiyatri tarihinin önemli isimleri bu bozukluğu, disosiyasyonla ilişkilendirilen bir kavramsal çerçeve içine almışlarsa da, psikiyatri tarihinin önemli bir bölümünde, bu iki fenomen birbiriyle neredeyse tamamen ilişkisiz olarak görülmüşlerdir. Ancak ikisi arasındaki ortak yönler sanıldığından daha fazladır. Son yıllarda giderek daha fazla önem verilen 'psikotik süreklilik' kavramının 'disosiyatif süreklilik' kavramı ile ilişkisini modelleyebilmek için, tarihsel disosiyatif şizofreni kavramı üzerinde daha fazla durmak gerekmektedir. Bu makale, psikiyatri tarihinin önemli isimlerinin disosiyatif şizofreni kavramını ele almakta ve bu kavramın bugünkü yansımalarını içeren bir başka yazı için giriş niteliği taşımaktadır.

Schizophrenia is a mental disorder, characterized by hallucinations, delusions, and disorganized speech, disrupting one's ability of reality testing. Although the great authors such as Bleuler, Jung, Meyer etc. included this disorder in a conceptual framework associated with dissociation, in a significant part of the history of psychiatry, these two phenomena were seen as almost completely unrelated. However, contrary to the assumptions, the commonality between these two phenomena is far greater than is supposed. In order to be able to model the relationship between the concept of 'psychotic continuum', which is increasingly emphasized in recent years, and the concept of 'dissociative continuum', historical dissociative schizophrenia needs to be reconsidered. This article discusses the concept of dissociative schizophrenia held by important figures in the history of psychiatry, and provides an introduction to another article that contains today's reflections of this concept.