Biyolojik bir varlık olarak beden işlevsel bir role sahiptir, ancak sosyal bir varlık olarak kimliğin ifade edilmesi ve sunumunda da belirgin rol oynar. Bir yeti-yitimi ile yaşamayı öğrenmek inkâr, öfke, hesaplaşma, depresyon ve kabul evresini içeren önemli bir geçiş dönemidir ve yeti-yitiminin ortaya çıkışı ile birey yaşadığı toplumdaki yeri ve oynadığı rollerin ne olduğunu yeniden tanımlamak ve yeniden inşa etmek zorunda kalır. Yeti-yitimi biyo-psikolojik olarak değişik uyum ve başa çıkma mekanizmalarını gerektirir. Ancak, bu mekanizmaların olumlu ve başarılı bir şekilde uygulanması bile, yeti-yitimli bireyin yüzleştiği problemleri ortadan kaldırmaz. Günlük yaşamda ulaşım, eğitim, iş yaşamında deneyimledikleri ayrımcılık, dışlanma ve damgalama sosyal aktivitelere aktif katılımlarını kısıtlamakta ve yalnızlıklarını daha da artırmaktadır.

As a biological being, body has a functional role, however, as a social being it plays a definite role in expression and presentation of identiy. Learning to live with a disability can be a significant transition period including denial, anxiety/fear, accounting, depression and acceptance; and with the onset of disability individuals have to redefine and construct who they are and what is their role in the society. Biopsychologically disability requires a variety of adaptation and coping strategies. However even the positive and succesful administration of this mechanisms, does not diminish the problems persons with disability faces. Discirimination, exclusion and stigma they experience in daily life in transportation, work labour, education limits their active participation to social activities and cause even more increase in their loneliness.