Amaç: Parkinson hastalığında, L-dopa’ya bağlı gelişen diskineziler (LID) ve motor dalgalanmalar hastalar için hastalığın kendisi kadar zorluk oluştururlar. Çok sayıda çalışmada LID’ye postsinaptik değişikliklerin ve striatal sinaptik plastisite değişikliklerinin neden olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada LID patogenezine dair yeni bilgilerin ortaya konması ve striatal presinaptik proteinlerin patogeneze katkısının incelenmesi hedeflendi. Yöntem: Bu amaçla, sıçanlarda 6-hidroksidopamin ile oluşturulan deneysel parkinsonizm modeli kullanıldı. Bu sıçanlara 21 gün boyunca günde 2 kez L-dopa 25 mg/kg ve 6.25 mg/kg benserazid tedavisi intraperitoneal olarak uygulanarak LID gelişimi sağlandı. Çalışmaya ayrıca parkinsonizmi olan ve kronik serum fizyolojik (SF) tedavisi verilen ve lezyon oluşturulmamış olan ve kronik L-dopa veya SF tedavisi verilen sıçanlar alındı. Sıçanların tedavi sonrası davranışları video kayıtlarıyla incelenerek diskinezi skalasına göre skorlandı. Deneylerin bitiminde striatal doku örneklerinde, dopaminerjik deplesyonu değerlendirmek için tirozin hidroksilaz (TH), presinaptik proteinlerden sekretogranin 2 (SG2), sinaptofizin (Syp) ve sinaptotagmin 7 (Syt7) ifadelerindeki değişiklikler immünoflöresan ve immünoblotlama yöntemleriyle incelendi. Bulgular: LID gelişimi parkinsonizmi olan ve kronik L-dopa tedavisi verilen sıçanlarda görüldü. TH immünoflöresan ve immünoblotlama çalışmaları ile dopaminerjik deplesyonun varlığı doğrulandı ve deplesyon düzeyinin LID şiddetiyle yüksek düzeyde ve negatif yönde korelasyon gösterdiği izlendi. Parkinsonizmi olan sıçanlarda striatal SG2 ve Syp düzeylerinin arttığı, SG2 düzeylerindeki artışın kronik L-dopa tedavisi alan sıçanlarda daha da belirgin hale geldiği izlendi. LID şiddetiyle striatal SG2 düzeyleri arasında orta düzeyde, anlamlı pozitif korelasyon saptandı. İmmünoflöresan çalışmalarda da bu presinaptik proteinlerin ifadelerinin denerve striatumda artış gösterdiği izlendi. Sonuç: LID şiddetiyle striatal SG2 düzeyleri arasında saptanan anlamlı korelasyon, striatal SG2 ile LID gelişimi arasında fonksiyonel bir ilişki bulunabileceğini ortaya koymuştur. SG2 ifadesindeki artış ile LID arasındaki bağlantının moleküler mekanizmalarının aydınlatılması için ileri çalışmalar planlanmalıdır

Introduction: In Parkinson’s disease, L-dopa-induced dyskinesia (LID) and motor fluctuations incapacitate patients as much as the disease itself. Many studies demonstrated that postsynaptic alterations and striatal synaptic plasticity changes play a role in LID development. Here, we aimed to study the role of striatal presynaptic proteins in LID pathogenesis. Methods: For this purpose, 6-hydroxydopamine model of parkinsonism was used. To induce LID, these rats were treated with intraperitoneal injections of L-dopa 25 mg/kg with benserazide 6.25 mg/kg b.i.d for 21 days. Rats with parkinsonism treated with saline and control rats treated with saline or L-dopa/ benserazide were also included. Behaviors of rats were videotaped and scored according to dyskinesia scale. Striatal tissue was analysed with immunofluorescence staining and immunoblotting to confirm loss of tyrosine hydroxylase (TH) expression due to dopaminergic denervation and to explore the alterations in the expression of presynaptic proteins, secretogranin 2 (SG2), synaptophysin (Syp) and synaptotagmin 7 (Syt7). Result: LID developed only in rats with parkinsonism treated with chronic L-dopa. Immunofluorescence and immunoblotting studies for TH confirmed depletion of dopaminergic neurons, which was also strongly and negatively correlated with severity of LID. Striatal SG2 and Syp levels were found increased in parkinsonian rats. Chronic L-dopa treatment further increased SG2 levels in denervated striatum. Striatal SG 2 level showed a significant moderate, positive correlation with LID severity. Immunofluorescence studies also demonstrated increased expression of these presynaptic proteins in the denervated striatum. Conclusion: As, severity of LID was clearly correlated with striatal SG2 expression; there is supposedly a functional relationship between striatal SG2 and LID. Further studies are needed to find out molecular mechanisms linking increased SG2 expression and LID.