Nöropsikiyatri Arşivi; 2018;55(1):15-21
Klinik İzole Sendromdan Multipl Skleroza Dönüşümü Temel Özelliklere Bağlı Olarak Öngörebilme
BP Çınar, S Özakbaş
Samsun Eğitim ve Arsştırma Hastanesi, Samsun
Amaç: Klinik izole sendrom, diğer alternatif tanıların yokluğunda multipl sklerozu (MS) düşündüren, santral sinir sisteminin inflamasyonu ve demiyelinizasyonu ile giden bir klinik durumdur. Bu çalışmada amacımız; klinik izole sendrom (KİS)’dan MS’e dönüşümü etkileyen öngörü etmenlerini klinik, MR görüntüleme ve beyin omurilik sıvısı (BOS) bulguları temelinde tanımlamaktır. Yöntem: Çalışmaya 41 KİS hastası alındı ve en az iki yıl süreyle takip edildi. Bulgular: Klinik olarak, polisemptomatik ve duyusal tutulum, iyi prognostik faktörler ve puls tedaviye tam yanıtın, MS’e dönüşümde prognostik değere sahip oldukları bulundu. BOS’ta oligoklonal bant (OKB) varlığı, MS’e dönen grupta daha fazla saptandı (%92,8). Beyinde lezyon lokalizasyonları incelendiğinde; korpus kallosum (%71,4), periventriküler lezyon (%97,1), beyin sapında lezyonu varlığı (%57,1), kara delik (%54,2) ve kontrast tutan lezyon varlığı (%48,6), MS’e dönüşümde anlamlı olarak değerlendirilmiştir. Sonuç: Hastanın semptom ve bulgularının nörolojik değerlendirmesinin dikkatlice yapılması ve MR’daki lezyonların ve BOS bulgularının değerlendirilmesi, KİS’ten MS’e dönüşüm riskinin tanımlanmasında oldukça önemlidir. Bu bilgiler, KİS hastalarında MS’e dönüşümü beklemeden tedavi planlanmasında kullanılabilir.
Prediction of Conversion from Clinically Isolated Syndrome to Multiple Sclerosis According to Baseline Characteristics: A Prospective Study
Objective: Clinically isolated syndrome (CIS) is a clinical state that proceeds with inflammation and demyelination, suggestive of multiple sclerosis (MS) in the central nervous system in the absence of other alternative diagnoses. The purpose of this study was to determine in a prospective cohort, the predictor factors in conversion from CIS to MS on the basis of clinical, magnetic resonance (MR) imaging and cerebrospinal fluid (CSF) findings. Methods: Forty-one CIS patients were included in this study and followed up for at least two years. Results: Clinically, polysymptomatic or sensorial involvement, good prognostic factors and complete response to pulse therapy were found to be of prognostic value in conversion to MS. A greater presence of oligoclonal bands in CSF was identified in the converted group (92.8%). In terms of localization, presence of callosal lesion (71.4%), periventricular lesion (97.1%), Gd-enhanced lesion (48.6%), black hole (54.2%) and brainstem lesion (57.1%) was statistically significant in terms of conversion to MS. Conclusion: A carefully performed neurological assessment of symptoms and signs, and evaluation of lesions on MR combined with CSF findings are important for identifying the risk of conversion to MS. This information may be useful when considering treatment in CIS patients instead of waiting for conversion to MS.