Gerekçe: Suç işlemiş psikiyatrik hastaların hastalıklarına ve hastanede zorunlu olarak kapatılmalarına bağlı olarak ortaya çıkan yeti yitimlerini azaltmakta uğraşı tedavisinin önemli bir yeri vardır. Bu kişilerin hastaneden çıkarıldıklarında topluma uyum sağlamaları, tedavilerini sürdürebilmeleri, ve tehlikeliliklerinin azalması, toplumsal becerilerini yeniden kazan­malarına bağlıdır. Bu araştırmada uğraşı tedavisinin toplumsal beceriler kazanmadaki etkisi­ni ölçmek amaçlanmıştır. Yöntem: Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi, Adli Psikiyatri Birimi'nde uğraşı tedavisi uygulanmamış 28 erkek hasta ile, uğraşı tedavisi uygulanmış 28 erkek hasta araştırmaya alındı. Sosyodemografîk veriler için hazırlanmış yapılandırılmamış bir bilgi formu, psikiyatrik belir­tileri derecelendirmeye yönelik bir form ve 'Uğraşı Tedavisi Ayrıntılı Değerlendirme Ölçeği (UTADÖ)' (Brayman ve Kirby, 1982) uygulandı. Sonuçlar; Uğraşı tedavisi uygulanan ve uygulan­mayan iki küme arasında demografi ve tedavi değişkenleri açısından anlamlı bir fark olmadığı halde, uğraşı tedavisi uygulananların UTADÖ ile ölçülen "Genel Davranış", "Kişilerarası İlişki", "İşe dönük Davranış" alt ölçeklerinde ve "Genel Toplam" da anlamlı (.05 ila .001 arasında) daha olumlu sonuçlara ulaştıkları görülmüştür. Tartışma: Hastalıkla, hastanede kalmakla, tedaviyle ilgili bütün değişkenler açısından aralarında anlamlı bir fark bulunmadığı halde, UTADÖ alt ölçekleri ve genel toplamında uğraşı tedavisi uygulananların daha olumlu sonuçlar elde etmesi, suç işlemiş psikiyatrik hastaların hastalık ve tedavilerinden bağımsız olarak uğraşı tedavisinin özgül etkisi olarak yorumlanmıştır. Suç işlemiş psikiyarik hastaların tehlikeliliğinin

Objectives: Occupational therapy is important in decreasing the social disability due to their disor­ders and obligatory hospitalization of criminal psy­chiatric patients. The adaptation to the society after discharged, maintenance of the treatment and decreasing risk of the dangerousness of these individuals. This research has been designed for evaluating the impact of occupational therapy in gaining social skills.
Material and Method: 28 male patients'received occupational therapy and 28 male patients without occupational therapy in the Forensic Psychiatric Department of Bakirköy State Hospital for Psychiatric and Neurological Diseases have been participated in the research. They have multiple diagnosis (Schizophrenia, Mood Disorder, Paranoid Disorder etc.) An unstructured information format for sociodemographical data, a format for scoring the psychiatric symptoms and UTADÖ have been applied.
Results: There is no significant difference in demographical and treatment parameters between patients treated with and without occupational therapy. The patients who received occupational therapy have significantly more positive results in subitems of UTADÖ as "Genel Davranis", "Kisiler-, a arasi Iliski", "Ise Dönük Tutum" and "Genel Toplam" (between .05 and .001). Discussion: Although there is no significant dif­ference between the variables as disorder, hospital­ization and treatment, the more positive results in UTADÖ subitems and "Genel Toplam" of occupa­tional therapy group, have been interpreted the