Tanı yöntemleri ve psikofarmakolojideki büyük ilerlemelere karşın, hastalar verilen ilaçları almadıkları ya da önerilen biçimde kullanmadıkları durumlarda bu bilgiler fazla işe yaramamaktadır. Bu araştırmada, kontrol randevusu alarak polikliniğe gelen ve daha önce kendilerine ilaç tedavisi başlanmış olan 146 baştanın 44'ünün tedaviye uyumları yetersiz bulunurken, 102'sinin (%69.9) uyumu yeterli bulunmuştur. Sosyodemografik özellikler bakımından aralarında anlamlı bir fark bulunmayan bu iki grup, çeşitli değişkenler bakımından karşılaştırılmış ve aşağıdaki üç değişkenin, ilaç tedavisine uyumu olumlu etkilediği ortaya çıkmıştır: 1. Hastalığın gidişinin "aynı"ya da "daha iyiye doğru" olması, 2. Hastanın 5 yıldan uzun bir süre aynı klinikte izlenmiş olması. 3. iki kontrol görüşmesi arasındaki sürenin 3 aydan kısa olması.

The effect of the developments in diagnostic methods and psychopharmacology on the treatment success is largely dependent on the patients' compliance with the drug treatment. In this study, out of 146 consecutive psychiatric outpatients 44 were found to be noncompliant while 102 (69.9%) were compliant. These two groups that did not differ by sociodemographic variables were compared by other variables. Among them, "a steady course" or "a change towards better", a lenghty follow-up period and a short lime interval between two visits had positive effects on compliance.