Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB), sosyal-iletişimsel alanda belirgin yetersizlikler ve sınırlı, tekrarlayıcı davranışlar ve ilgi alanları ile karakterize nörogelişimsel bir bozukluktur. Belirtiler yaşamın ilk yıllarından itibaren başlamakta olup yaşam boyu sürmektedir. Erken dönemde tanı ve müdahalelerin önemi bilinmesine karşın; 3 yaşa altında tanıda zorluklar yaşanmaktadır. Bu yazıda, bebelik döneminde OSB tanı süreçleri, klinik görünüm, ayırıcı tanı, eşlik eden durumlar ve müdahele yöntemlerinin güncel literaratür ışığında tartışılması amaçlanmıştır. Alanda yapılan araştırmalar değerlendirildiğinde; OSB belirtilerinin 2 yaşından önce görülmeye başlanmasına karşın 2 yaşında konulan tanıların güvenilir olduğu sonucuna varılmıştı. Tedavi yöntemlerin değerlendirildiği çalışmalarda, bebeklik döneminde OSB tedavisinin en önemli basamağını ebeveyn eğitimleri oluşturmaktadır, ebeveyn eğitimleri ile birlikte bireye özgü planlanmış özel eğitim programları yer almaktadır. Prognoza ilişkin yapılan çalışmalarda, klinik gidişe etki eden en önemli faktörlerin; tedavi öncesi bilişsel kapasite, sosyal ilgi, dil gelişimi ve tedaviye başlanma yaşı olduğu gösterilmiştir.

Autism Spectrum Disorder (ASD), is a neurodevelopmental disorder characterized by significant deficiencies in the social-communicative domain and limited, repetitive behaviors and areas of interest. Indications start from the first years of life and the signs are lifelong. Despite the fact that early diagnosis and intervention is not known; there are difficulties in getting under 3 years old. In this article, it is aimed to discuss the diagnostic procedures, clinical presentation, differential diagnosis, accompanying conditions and intervention methods in the current literature. Research findings indicate that behavioral markers of ASD are apperent before 2 years of age and that diagnosis at 2 years old can be made reliably. In studies about treatment methods have been shown that the most important step of ASD treatment during infancy is constituted by parental trainings, with parental trainings and individualized special education programs. In studies related to prognosis, the most important factors affecting clinical manifestations are; pre-treatment cognitive capacity, social interest, language development and age of initiation of the treatment.