Anadolu Psikiyatri Dergisi; 2001;2(3):133-140
İzmit depreminde hospitalize edilen depremzede çocuk ve ergenlerin klinik özellikleri
M Berkem, T Bildik
Marmara Üniv. Tıp Fak. Çocuk Ruh Sağlığı ABD, İstanbul
Amaç: Bu çalışmada İzmit depreminde enkaz altından çıkarılarak Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi
Hastanesi’nde hospitalize edilen depremzede çocuk ve ergenlerin yaşadıkları ağır travmanın oluşturduğu ruhsal
tepkileri ve psikopatolojiyi değerlendirmektir. Yöntem: Hospitalize edilen 49 depremzede çocuk ve ergenden
dosyalarına ulaşılabilen 21 olgunun yaş, cinsiyet, yakınmalar ve tanı açısından dosyaları retrospektif olarak
değerlendirilip veriler toplanmıştır. Ruhsal belirtiler DSM-IV tanı kriterlerine göre değerlendirilmiş, veriler kikare,
Mann-Whitney U testi ile hesaplanmıştır. Grup sayılarının istatistik hesaplamalar için yeterli olmadığı
durumlarda sonuçlar % olarak verilmiş, ‘eğilim’ olarak değerlendirilmiştir. Sonuç: Depremzede çocukların
büyük bir bölümünün akut stres bozukluğu veya buna benzer semptom kümesi gösterdiği yapılan ilk değerlendirme
ve izlemde saptanmıştır. İstatiksiksel olarak anlamlı fark bulunmasa da, bazı ruhsal belirtilerin kızlarda
daha çok görüldüğü saptanmıştır. Ağır fiziksel travmaya maruz kalan çocuklarda uykusuzluk (X2=3.82, df=1,
p=0.03) ve ağrı (X2=5.96, df=1, p=0.06) daha yüksek oranda bulunmuştur. Enkaz altında kalma süresi arttıkça
duygusal izolasyon (Mann-Whitney U=22.500, p=0.032) artmaktadır. Tartışma: Ağır fiziksel ve ruhsal
travmalardan hemen sonra akut stres bozukluğu (ASB) her yaşta görülebilmektedir. Araştırma grubumuzdaki
çocukların hepsinde bu belirtiler saptanmıştır. Şiddetli fiziksel ve ruhsal travma olan enkaz altında kalma süresi
arttıkça depremi yeniden yaşama hissi, duygusal izolasyon artmakta, enkaz altında kalış süresinin psikopatoloji
için başlı başına risk faktörü olabileceğini düşündürmektedir. Bazı ruhsal belirtilerin sayı olarak kızlarda daha
fazla bulunması ile, travmadan çok sonraki yıllarda depresyon, anksiyete bozukluğu gibi psikopatolojilerin
kızlarda daha sık oranda görülmesi arasındaki ilişki, izleme çalışmaları ile aydınlatılmalıdır.
The clinical features of children who are hospitalized after earthquake
Objective: The aim of this study is to assess the effects of trauma on children who are severely injured and
hospitalized after the earthquake. Method: The records of 21 children who are hospitalized in various clinics of
Marmara Medical Faculty after the earthquake is reviewed retrospectively. Psychiatric symptoms are classified
according to DSM-IV diagnostic criteria. The data is analysed with khi square and Mann-Whitney U tests
statistically. If the number of the patients in a group is less than required for the statistical analysis, results are given only in numbers and findings are assessed as ‘tendency’. Results: Some of the psychiatric symptoms are
seen in the girls more than the boys. Children who are severely injured had insomnia (khi square=3.82, p=0.03),
and pain (khi square=5.96, p=0.06) more than the others. The severity of emotional isolation (Mann-Whitney
U=22.500, p=0.032) increased with the time spent under the ruins. Conclusion: Incidence of acute stress
disorder (ASD) is high according to DSM IV, after severe physical and psychological trauma. All of the children
in our group had ASD symptoms. Emotional isolation increased with the time spent under the ruins. Severe
emotional and physical trauma, such as staying under a collapsed house seemed to increase the risk of
psychopathology. In our sample, some psychiatric symptoms such as insomnia, hopelesness, and emotional
isolation are seen in the girls than the boys. Follow-up studies are required in order to understand the long term
psychiatric effects of trauma on children and adults.