Amaç: Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakütesi'nde farklı kliniklerde yatarak tedavi gören hastalardan istenen çocuk psikiyatrisi konsültasyonlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: 01.07.2016-31.12.2016 tarihleri arasında konsültasyon istenen ve tanıları DSM-5'e göre konulmuş olan hastaların kayıtları geriye dönük olarak taranmıştır. Hastaların sosyodemografik bilgileri, bedensel hastalık tanıları, konsültasyonun istendiği bölüm, konsültasyonun istenme nedeni, konsültasyon sonucunda saptanan psikiyatrik tanıları ve psikiyatrik tedavi sürecine ilişkin veriler incelenmiş ve SPSS 15.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Altı aylık süre içinde yatarak tedavi gören 55 çocuk için çocuk psikiyatrisi konsültasyonu istenmiştir. Konsültasyon istenen olguların %63,6'sı kız, %36,4'ü erkek ve yaş ortalaması 13,2 ± 3,6 olarak bulunmuştur. Konsültasyonlar değerlendirildiğinde en sık %23,6 ile intihar girişimi nedeniyle konsültasyon istendiği ve %83,6 'sının en az bir ruhsal bozukluk tanısı aldığı saptanmıştır. En çok konulan tanı %36,4 ile major depresyon olmuştur ve değerlendirilen olguların %38,2'sine ruhsal bozukluk nedeniyle psikotrop tedavi önerilmiştir. Sonuç: Çalış- mamızda, konsültasyon istenen çocuk ve ergenlerde psikopatoloji oranı oldukça yüksek (%83,4) saptanması- na rağmen konsültasyon istenme oranları düşük bulunmuştur. Bu durum psikiyatri dışı alanlarda çalışan hekimlerin çocuklardaki psikiyatrik belirtileri anlama ve değerlendirme konusunda zorluklar yaşadığını ve psikiyatrik hastalıkların daha iyi tanınabilmesi için hekimler arası işbirliğinin artırılması gerektiğini düşündürmüştür.

Object: This study was conducted to evaluate child psychiatry consultations of patients which were stayed in different clinics in a university hospital. Methods: The records of the patients who were consulted in between 01.07.2016 and 31.12.2016 and was made diagnosis according to DSM5 was scanned restrospectively. The sociodemographic information of the patients, the diagnosis of physical illness, the clinic requested for consultation, the reason for the consultation, the psychiatric diagnoses determined in the consultation result and the psychiatric treatment process were analyzed by using the SPSS 15.0 program. Results: Psychiatric consultation was requested for 55 inpatient children within a sixmonth period. %63,6 of consulted cases was a girl, %36,4 of them was a boy and the average age was found as 13,2 ± 3,6. When the consultations were evaluated, it was determined that the 23,6% of the patients were consulted for suicide attempt and 83,6% of them had at least one mental disorder. The most common diagnosis was major depression in the rate of 36,4% and psychotropic treatment was recommended to 38,2% of evaluated cases because of the psychiatric disorder. Discussion: In our study, it was found that the consultation rates were low despite the rate of psychopathology (83,4%) was rather high in consulated children and adolescents. This suggests that the doctors who are working in non-psychiatric areas are having difficulty understanding and evaluating the psychiatric symptoms in children and that the cooperation among physicians should be increased so that psychiatric illnesses can be better recognized.