Bu çalışmada sıçanlarda davranış modelleri kullanılarak klomipramin, REM uyku deprivasyonu, sürekli ışık/karnalık, yiyecek/su depresivasyonu gibi uygulamaların serotonin reseptör alt gruplarına etkileri araştırıldı. Çeşitli işlemlerin uygulanmasından sonra sıçanları serotonerjik sistemleri pargilin ve 5-HTP kullanılarak güçlendirildikten sonra 5-HT1 ve 5-HT2 ile ilgili davranışlar gözlendi ve reseptör duyarlılıklarında oluşan değişiklikler değerlendirildi. İki gün besin deprivasyonu ve iki gün su deprivasyonu 5HT1 ile ilgili olan serotonin sendromunu uyarırken 5HT2 ile ilgili olan kafa sallama hareketini inhibe etti. Yirmi bir gün sürekli karanlık uygulaması 5HT1 ile ilgili davranışları uyarıp 5HT2 ile ilgili davranışları etkilemezken, 3 gün REM uyku deprivasyonu ve 21 gün sürekli ışık uygulaması 5HT2 ile ilgili davranışları uyardı ancak 5HT1 ile ilgili davranışları değiştirmeli. Serotonerjik sinir iletisinde bu iki reseptör alt grubu arasındaki etkileşim ve 5HT reseptör alt gruplarına etkili işlemlerin olası klinik bağlantıları tartışıldı.

In this study the effects of clomipramin, REM sleep deprivation, continuous exposure to light/darkness and food/water deprivation on serotonin receptor subtypes were investigated in rats using behavioral models. After various teratments, the serotonin system in rats were potentiated using pargylin and 5-HTP and 5-HT1 and 5-HT2 mediated behaviors were observed and changes on 5-HT receptor sensitivity were investigated. Two day food deprivation and 2 day water deprivation stimulated 5-HT1 mediated behavior and inhibited 5-HT2 mediated behavior. 21 day exposure to continuous darkness stimulated 5-HT1 mediated behavior, whereas 3 day REM sleep deprivation and 21 day exposure to continuous light stimulated 5-HT2 mediated behavior but did not modify 5-HT1 mediated behavior. The interplay between the two receptor subtypes in serotoninergic transmission control, as well as possible clinical linkages for procedures that may act selevtively at 5-HT receptor subtypes, were discussed.