Bu çalışmada, otizmde naltrekson sağlatımının etkinliğini değerlendirmek, naltreksona yanıt veren ve vermeyen çocukların davranışsal ve biyokimyasal özelliklerini saptayarak etyolojisi henüz bilinmeyen otizm alanında bazı yönlerin aydınlatılmasına katkıda bulunmak amaçlanmıştır. Çalışmanın denekleri 4-10 yaşlarında 20 erkek otistik çocuktur. Araştırma 4 aşamadan oluşmaktadır. Çocukların klinik gözlem ve değerlendirmeleri, Çocukluk Otizmi Derecelendirme Ölçeği, Davranış Değerlendirme Ölçeği, Çocuklar için Psikiyatrik Derecelendirme Ölçeği, Otizm Sendromu için Davranış Gözlem Ölçeği, Son Yirmidört Saatlik Günlük Davranış Bildirim Formu ve Aile Değerlendirme Formu kullanılarak, araştırmacılar ve anne babalar tarafından yapılmıştır. Ayrıca, karaciğer fonksiyon testleri, vasopresin, b-endorfin, ACTH ve katekoliminlerin kan ve idrar ölçümleri yapılmıştır. Klinik değerlendirmelere göre, ilk çift-kör plasebo kontrollü aşamada, önce naltrekson alan gruptaki çocukların düzelme yüzdelerinin diğer gruptan fazla olduğu bulunmuştur. Ölçeklerdeki çeşitli boyutlara ve faktörlere bakıldığında, özellikle insanlarla ilişki, duygusal tepkiler, görsel tepkiler, sosyal tepkiler ve etkinlik düzeyinde düzelme gözlenmiştir. Naltrekson’a yanıt veren ve vermeyen çocuklarda nörohumoral değişkenler açısından anlamlı bir fark saptanmamıştır. Naltreksona yanıt veren ve vermeyen çocukları ayırt edebilecek biyokimyasal ve davranışsal öncüller her ne kadar saptanabilmiş değilse de, naltreksonun uygun koşullarda kullanıldığında, otistik bozukluğun sağaltımında olumlu sonuçlar verdiği düşünülebilir.

This study aims to assess the effectiveness of Naltrexone (NTX) in treating autism, to investigate the differentiating behavioral and biochemical parameters of responders and nonresponders of NTX treatment and investigate the unknown etiology of autism. The subjects were 20 male autistic boys aged between 4-10 [year]s old. The study had 4 phases. The clinical assessment of the children were done on the basis of systematic observations and thereports of the researchers by using. Childhood Autism Rating Scale (CARS), Behavior Summarized Evaluation (BSE) and Children’s Psychiatric Rating Scale (CPRS) and a form named Behavior Assessment System for the Autism Syndrome. Parents reported their observations with Daily Journals and Parental Satisfaction Survey (PASS). Blood and urine samples were drawn forliver fuction tests, vasopressin, b Endorphine, ACTH and catecholamines. The results of the clinical assessments indicated that in the first double-blind placebo controlled phase NTX was superior to placebo when subscales were examined, there was an improvement specifically on social, emotional and visual relations, human relations and activity level. There was no significant difference between the responders and the nonresponders on biochemical parameters. NTX can be considered as an effective medication when used under favorable conditions.