Duygudurum bozukluklarının, özellikle depresyonun, geç diskinezi gelişimi riskini arttırıcı olduğuna ilişkin epidemiyolojik kanıtlar vardır. Öte yandan, iki uçlu duygudurum bozukluğunda, geç diskineziye yatkınlık oluşturabilecek klinik ve sağaltımsal özellikler yeterince araştırılmamıştır. Bu çalışmada 27’si geç diskinezili, 15’i geç diskinezisiz toplam 42 iki uçlu duygudurum bozukluğu tanılı olgunun klinik ve sağaltım özellikleri geriye dönük olarak incelenmiştir. Geç diskinezili olguların ilk hastalık dönemlerinin daha çok depresyon olduğu, depresif dönemlerinin daha uzun olduğu; daha uzun süre nöroleptik kullanmış oldukları; ayrıca, tek başına lityum koruyucu sağaltımına yanıtlarının daha yetersiz olduğu görülmüştür.

Mood disorder, especially depression is a risk factor for tardive dyskinesia. Meanwhile, the risk factors for tardive dyskinesia in bipolar disorder is not well known yet. In this study, 42 bipolar patients, 27 of whom have tardive dyskinesia are investigated retrospectively. The results show that, patients with tardive dyskinesia had longer depressive episodes; their initial episodes were mostly depression. The total duration of neuroleptic treatment was longer in this group. Additionaly, the prophylactic response to lithium monotherapy was poor in tardive dyskinesia group.