Dissosiasyon bütünlük içerisinde olan bilinç, bellek, kimlik ya da çevreyi algılama işlevlerinde kopma olması şeklinde tariflenir. Dissosiasyon kişinin düşünce, duygu ya da davranışlarında fark edilebilir değişiklikler meydana getirir. Dissosiyatif yaşantılar gündelik yaşamda görülen basit dalgınlık, unutma ve hayal kurma hallerinden başlayarak dissosiyatif kimlik bozukluğuna dek uzanan bir spektrumda yer alırlar Dissosiyatif bozukluklar nadir görülmesine rağmen disosiyatif yaşantılara günlük hayatımızda sık rastlanmaktadır. Kişiler dissosiasyonu kişilik özellikleri şeklinde, travma ve strese karşı bir savunma mekanizması şeklinde veya klinik bozukluklarda, patolojik belirti ve sendrom olarak üç farklı şekilde yaşayabilirler. Dissosiyatif bozukluk hastalarında başvuru nedeni olan yakınmalar büyük bir çeşitlilik göstermektedir. Bu derlemede dissosiyatif bozuklukların klinikte rastlanan görünümlerine değinilecektir.

Dissociation is described as the delinking in conscious, memory, identity or perception of the environment which is normally in coherence. Dissociation causes noticeable differences in a person's thoughts, emotions or behaviors. Dissociative experiences lay on a spectrum that goes from daily live simple stargazing, forgetting and daydreaming to dissociative identity disorder. Although dissociative disorders are rare, dissociative experiences are very common in our daily lives. People can experience dissociation in three different ways; as their personal characteristics, as a defense mechanism against trauma and stress, and as clinical disorders, pathological symptoms and syndromes. In dissociative disorder patients, complaints which are the reasons for application are very diverse. In this paper, the clinical view of dissociative disorders was reviewed.