Bu çalışmanın temel amacı, zaman yönelimi ve ilişki problemlerine verilen tepkiler arasındaki ilişkide ilişki doyumunun aracı rolünün incelenmesidir. Ayrıca, zaman yönelimi, ilişki doyumu ve ilişki doyumsuzluğuna verilen tepkiler ile cinsiyet arasındaki ilişkiye bakılmıştır. Çalışmanın örneklemi, romantik ilişkisi olan (flört, söz/nişan, evlilik) toplam 509 kişiden oluşmaktadır. Katılımcıların yaş ortalaması 30.82’dir (S = 8.07). Veri toplama aracı olarak, Zimbardo Zaman Perspektifi Envanteri, İlişki İstikrarı Ölçeği ve İlişki Problemlerine Tepkilerim Ölçeği kullanılmıştır. İlk olarak, MANOVA analizi sonuçları katılımcıların şimdi/kaderci zaman yönelimi, yokmuş gibi davranma ve konuşma alt boyutlarından aldıkları puanların cinsiyete göre anlamlı farklılık gösterdiğine işaret etmektedir. İkinci olarak, zaman yöneliminin ilişki doyumsuzluğuna verilen tepkiler üzerindeki hem doğrudan hem de ilişki doyumunun aracılığıyla dolaylı etkisinin incelenmesi amacıyla bir model oluşturulmuş ve bu model yol analiziyle test edilmiştir. Analiz sonuçları, geçmiş/olumsuz, şimdi/hazcı ve gelecek zaman yönelimlerinin ilişki doyumu aracılığıyla çıkış, konuşma ve bağlılık tepkilerini yordadığını göstermektedir. Ayrıca, geçmiş/olumsuz ve şimdi/hazcı zaman yönelimlerinin ilişki doyumsuzluğuna verilen tepkilerden bazılarını doğrudan yordadığı bulgusuna ulaşılmıştır. Çalışmanın bulguları ilgili alanyazın temelinde tartışılmıştır.

The main purpose of this study is to investigate the mediator role of relationship satisfaction on the relation between time perspective and responses to romantic relationship dissatisfaction. Furthermore, the relationship between time perspective, relatonship satisfaction, responses to relationship dissatisfaction, and gender was examined. The sample included 509 people who have been in a romantic relationship. The mean age of participants was 30.82 (SD = 8.07). The material set included Zimbardo’s Time Perspective Inventory, Relationship Stability Scale, and My Responses to Relationship Problems Scale. Firstly, MANOVA analysis revelead a significant main effect of gender in terms of present/fatalistic time perspective, neglect and voice scores. Secondly, a model was conducted in order to examine both the direct effect of time perspective on responses to relationship dissatisfaction and the indirect effect of time perspective on responses to relationship dissatisfaction mediated by relationship satisfaction; and this model was analysed by path analysis. Results revealed that there is a mediator role of relationship satisfaction in the relation between past/negative, present/hedonistic and future time pespective, and exit, voice and loyalty responses. Moreover, it was found that past/negative and present/hedonistic time perspectives predicted some responses to romantic relationship dissatisfaction directly. Results were discussed on the basis of relevant literature.