Amaç: Bu çalışma baş etme stratejileri ve yalnızlık aracılığıyla kişilerarası ilişkiler ve depresyon yapısal modelini incelemek amacıyla dizayn edilmiş ve yapılmıştır. Yöntem: Kademeli rastgele örnekleme yöntemi kullanılarak Minoudasht şehrinden 301 lise öğrencisi seçildi. Katılımcılar İlişki Envanteri Ağı (Network of Relationships Inventory), Lazarus ve Folkman Baş Etme Stratejileri Anketi (Lazarus and Folkman Coping Strategies Questionnaire), Usher Yalnızlık Skalası (Usher Loneliness Scale) ve Depresyon, Anksiyete ve Stres Skalasını (Depression, Anxiety, and Stress Scale) doldurdular. Doğrudan ve dolaylı etkileri incelemek için yapısal eşitlik modelleme kullanıldı. Bulgular: Çalışmanın bulguları verilerin modele uygun olduğunu göstermektedir. İlişkilerin olumlu niteliğinin, yalnızlık ve de yalnızlık ve problem-odaklı baş etme stratejileri aracılığıyla depresyon üzerindeki dolaylı etkisi anlamlıydı. Ayrıca, yalnızlık aracılığıyla ilişkilerin negatif niteliğinin depresyon üzerindeki dolaylı etkisi de anlamlıydı ve duygu-odaklı baş etme stratejileri aracılığıyla negatif ilişki niteliğinin dolaylı etkisi doğrulandı. Yalnızlık ve duygu-odaklı baş etme stratejilerinin depresyon üzerindeki etkisinin anlamlı olmasına rağmen, problem-odaklı baş etme stratejilerinin depresyonda anlamlı bir etkisi yoktu. Ek olarak, bulgulara göre, yalnızlık aracılığıyla dolaylı etki diğerleriyle kıyaslandığında daha güçlüydü. Sonuç: Pozitif veya negatif kişiler arası ilişkilerin niteliği, yalnızlık ve duygu-odaklı baş etme stratejisi depresyonu anlamlı derecede öngörebilir.

Introduction: The present study was conducted with the aim of examining the structural model of interpersonal relationships and depression using coping strategies and loneliness as mediators. Methods: Using multistage random sampling, 301 high-school students were selected from Minudasht city, Iran. The participants were aksed to complete the Network of Relationships Inventory (NRI); the Ways of Coping Questionnaire (Lazarus and Folkman); the Children’s Loneliness Scale (CLS); and the Depression, Anxiety, and Stress Scale (DASS-21). Structural equation modeling was used to examine the pattern of direct and indirect effects. Results: Findings of the present study show that the data are well fitted to the model. The indirect effect of the positive quality of relationships was significant on depression through loneliness. Moreover, the indirect effects of the negative quality of relationships on depression through loneliness and through emotion-focused coping strategies were statistically significant. Although the effect of loneliness and emotion-focused coping strategies on depression was significant, problem-focused coping strategies did not have a significant effect on depression. Additionally, the findings suggested that the indirect effect through loneliness on depression was stronger compared with the indirect effect through emotion-focused coping strategies. Conclusion: The positive or negative quality of interpersonal relationships, loneliness, and emotion-focused coping strategy can significantly predict depression.