Ülkemizde, psikiyatri araştırmaların önemli bir bölümü, görece olarak daha genç ve daha deneyimsiz çalışmacılar tarafından yürütülmektedir. Bundan başka, uzmanlık eğitimi sırasında, araştırma yöntemleri ile ilgili düzenli bir eğitim verilmemesi, çalışmacıların sıklıkla, birtakım basit hatalara düşmelerine neden olmaktadır. Bu yazının amacı, araştırma raporlarında sık görülen bazı yanlışları, birkaç örnek yardımıyla açıklamak ve bunlardan kaçınmanın yollarını göstermektir. İlk olarak, iyi bir araştırma konusu bulmanın ve yeterli bir literatür taramasının önemi vurgulanmakta, daha sonra en sık görülen hatalar üzerinde durulmaktadır. Bunlar, araştırmanın amacını belirtmeme, hipotez belirtmeme ya da yanlış hipotez, yan tutma, örnekleme yanlışları, az sayıda gözlemle yetinmek, kontrol grubunun olmayışı ya da uygun olmayan kontrol grubu, ölçüm aracının güvenirliğinin ve/veya geçerliğinin düşük olması, istatistik ve hesaplama yanlışları ve son olarak da verilerin yanlış yorumlanmasıdır.

A significant amount of psychiatric research is carried on by relatively young and less experienced investigators in Turkey. This fact coupled with the lack of a formal training in research methodology during residencey, results in a number of errors in published research.

In this paper, with the help of a few examples, we try to elucidate the most frequent errors seen in research papers and show ways to avoid them. First we stress the importance of finding a good research subject and doing an adequate library search. Then we try to show that, the most commmon deficiencies or misconceptions are failure to state the aim of the study, omission of the hypothesis or wrongly stated hypothesis, biased observations, errors in sampling, small number of observations, nonexistent or improperly composed control group, low validity and/or low reliability of the measuring intrument, errors in statistics and calculation and finally errors in the interpretation of the data.